ég kannast við þessa hrokafullu tilfinningu, þegar maður lítur á nánast alla í kringum sig sem algjöra hálfvita vegna þess að þeir gera hitt og þetta sem maður lætur alveg vera. fyrir stuttu þá lét ég fáfræði og heimsku fara alveg rosalega í taugarnar á mér, en nýlega er ég farin að reyna að setja mig í þeirra spor og gera mér grein fyrir því að við mennirnir þroskumst misjafnlega hratt, jafn misjafnlega og við erum misjöfn. ég var með mikla fordóma í garð fm-hópsins þar til ég fékk tækifæri...