Hann hallar sér uppað lýsandi auglýsingunni í strætóskýlinu. Hlustar á hávaðann í þögninni, óróleikann í kyrrðinni. Einhver kemur gangandi að, það er hún. Þegar þau eru rétt búin að brosa vandræðalega til hvors annars finnur hann uppúr þurru eitthvað blautt á nefinu. Hann lítur upp og sér aragrúa af snjóflyksum koma svífandi niður í logninu. Þau líta á hvort annað og hann sér hvernig hún ljómar við þessa sjón. ,,Fyrsti snjórinn”, hugsa þau bæði. Hún rekur útúr sér tunguna og reynir að góma...