Ég er ekki alveg sammála ykkur um að þetta sé svo einfalt, upp að vissu marki verður að virða frelsi einstaklinga til þess að stjórna uppeldi barna sinna. Innan ramma laganna. Við verðum að vera á varðbergi gagnvart þeirri tilhneygingu að troða okkar gildum, siðferðilegum og uppeldislegum yfir á annað fólk. Almennt í víðu samhengi, hefur gunna rétt fyrir sér eða sigga, og hvers vegna? Þetta getur verið mjög breytilegt bæði eftir stað og stund. Rétt og rangt eru ein afstæðustu hugtök í...

Ég mundi forðast það að reyna að vera ekki leiðinlegur ef ég væri þú ;) Í firsta lagi er mjög hæpið að efast um tilvistarrétt orða sem eru hluti af mati annars fólks á einhverju listrænu, því list framkallar í eðli sínu huglægt persónubundið mat, sem lítur engum normal-gildis reglum…..auk þess tel ég það afar íhaldssamt að troða smásögum undir einhverjar fyrirframm skilgreindar reglur, og sér í lagi að koma því á framfæri að maður kunni þær, þar sem fólk er að eigin frumkvæði að leyfa öðrum...

þetta var eins og nett ópíum-sýrutripp, með sveppum og ónæmiseitrun í eftirrétt….ég er samt ekki frá því að fyrri smásagan þín hafi verið aðeins ómengaðri…sem að mér fannst plús, en þarf ekkert endilega að vera það…þetta er allt saman hin mesta snilld hjá þér ;) Nuwanda

þetta er nú frekar “klén” saga, allt þetta “skora djöfulinn á hólm”.. “kveðast á við djöfulinn”… “dýrð í ásýnd hlutanna”… er frekar ofnotað og skilar sér ílla inn í samhengi textans, auk þess sem bragurinn yfir sögunni er frekar vælukenndur og einhverfur. Samræðustíllinn sem englarnir skapa, virðist vera tekinn beint upp úr einhverri barnamynd eins og “the never ending story”, og samræmast alls ekki þeirri mynd sem dregin er upp af þeim fyrr í sögunni. Hugmyndafræði seinasta kaflans gæti...

já,Macloud, ég skildi nú ekki helminginn af því sem þú varst að reyna að segja, og hvað það kæmi gildi sögunnar við, nokkuð ljóst samt..að þetta átti meira að vera svona hrokafullt “diss” statement, frekar en uppbyggileg gagnrýni ;) En hvað um það, það er alveg rétt hjá þér,þessi saga stenst ekki neina grandskoðun, og í raun fer upplifunin alveg eftir hugarfari lesandans. PS. Hoppaðu upp í #%S#&"$ á þér!!!!!!! ;) Nuwanda

Endilega gefið mér smá feed-back…. ég sveiflast milli þess að finnast, ekkert varið í þessa sögu…2 ár síðan ég skrifaði hana og…eiginlega er ég búinn að týna upprunalega tilganginum, og skil hana varla sjálfur lengur…. hvernig finnst ykkur svona ljóðarænn-dæmisögu-stíll? of uppskrúfaður og háfleygur til þess að gaman sé að lesa hann, eða lætur orða-tilgerðin réttan blæ yfir efnið? er eithvað sem má missa sig?