Naaaaaaaákvæmlega. Stundum finnst mér fólk vera allt of mikið að eltast við að búa til einhverja stemningu ‘fyrir utan’ sjálft sig, með því að kaupa flott sofasett, rándýra lýsingu, etc.etc. en nær aldrei að gera stofuna kósý útafþví að viðmótið hjá sjálfu fólkinu er svo kuldalegt. Sömuleiðis með rómantíkina, þetta er ekki spurning um hversu mörg kerti maður er með, eða hversu dýrt rauðvínið er, heldur hvernig hugarástandið er og hvernig það birtist. Með þessari afstöðu getur það meiraðsegja...