'Loksins', hún andvarpar, dofin og þreytt 'þetta er búið'. Nú skal öllu breytt. Hún lokar á kvíða, einveru og löngun. Hluti sem eitt sinn héld'enni föngum. Hjartað, sem nú slær stöðugar en áður, sársaukinn allur af því er máður. Hún mun fljúga á vit nýrra tækifæra lifa, uppgötva já, hún mun læra. ég var að gera þetta, hvernig finnst ykkur kæru félagar???

Ég horfi á þig þú lýtur við ég sekk niður mér líður ekki vel mér líður ekki illa ég verð pirruð ég verð þreytt þessar heimskulegu tilfinningar Ég geri ekkert. Þú veist ekkert. ——— Come to me I need you in my empty existance. I can't stop staring, admiring you from a distance. We should be together and I hope you'll see it soon so I'll stop feeling like this, like a night without the moon. Tvö gömul, frekar svipuð :)

Það er miðnætti og frostið bítur, ég öskra nei en samt þú skítur. Ég held mér í en missi takið og dett svo niður beint á bakið. Ég sé ekkert. En loks kemur hiti Enginn sársauki, storknað blóð og sviti. Hreyfingarlaus ég ligg og opna augun ég er ekki ein hér er fullt af draugum. Rúmföt úr silki. og hrollur fer um mig. Ég lít á mig í spegli en sé ekkert nema þig. Er ég dáin? ég hugsa með stilli. Stödd í himnaríki, helvíti eða einhverstaðar á milli? Ég fer úr herberginu Hér er tómlegur gangur,...

They stand by her grave and he starts to cry, their faces so still unlike the dark sky. Sorrow in their hearts, he asks himself why, how she could do it, why she'd chosen to die. Her soul was never whole, like a black butterfly. For she couldn't see the love in his eye. Her agony was to great and now she will fly above the trouble and pain this life had brought… Goodbye. ——— Hann grætur svo oft aleinn hann situr og starir á hina svo mikill sársauki en aldrei hann getur leitað til vina. Hún...