Til Konu Ef væri ég konungur krýndi ég þig, kona mín, drottningu heimsins,. því fegurð þín ætíð fellt hefur mig; þú fjársjóður himingeimsins. Fegurstu perlur fölna hjá þér, fölna og hverfa í skuggann. Lífs af þér bjartasta ljósið er, er lýsir upp ástargluggann. Dýrð þér eilíf, drottningin fróma; dásemdir falli þér í skaut. En myndu hann sem mun þig æ róma, mig sem æva fyrir þér laut. Blessa þú mig æ blíðasta meyja og berðu glöð hér sælunni mót því fyrir þig skal ég fúslega deyja, fyrir þig...

Rósin Ég fann hér eitt blóm, fágæta rós, í garði granna míns. Ég var hér einn er leit hana augum og hún snart hjarta mitt. Langa tíð stóð ég og naut fegurðar hennar en gekk svo hnugginn á braut, út í einskismannsland og hirti á förnum vegi blóm hvers ilmur ei heillaði svo ég lét það liggja um kjurt. Áfram ég gekk um ókunna garða uns heyrði ég úr fjarska kallað mitt nafn. ,,Ég elska þig“ heyrði ég kallað úr garðinum. ,,Elskaðu mig” heyrði ég kallað úr garðinum. Ég leit upp og þar var hún,...

Þótt Aldirnar Líði Þótt aldirnar líði og allt hérna deyji Þá alltaf mitt hjarta skal gæta að þér Svo aldrei þú villist af hamingju vegi Og vonin þér fylgi í dvölinni hér. Hvað sem að verður þá veistu mín kæra Að verð ég að eilífu þér við hlið Og jafnan þá lífsins sorgir þig særa Að sárum ég hlúi og veiti þér lið. Ef einmanna býður þú ástar að njóta Þá alltaf skalt vita hún dvelur þar æ Hvar náðir þú Amors örvum að skjóta’ Og sem engum var forvandis kastað á glæ. Ef þarfnastu huggunar mitt...