Tíminn stóð í stað. Ekkert hreyfðist. Var hann staddur í einhverri vídd þar sem enginn tími væri? Svona leið síðasta korterið fyrir helgarfrí. Afhverju getur þessi kennari aldrei hleypt okkur fyrr út, hugsaði Dagur og leit niður á óútfyllt verkefnablað, hann hefði verið of upptekinn að spá í klukkunni til að geta unnið það. Tvær mínutur eftir. Afhverju leið tíminn svona hægt? Hálf mínuta. Helgarfrí. Dagur flýtti sér út og andvarpaði feginn, dró svo að sér frískt útiloftið og fékk tvo...

Rauðu stafirnir á vekjaraklukkunni sýndu 5:50. 3 tímar í viðbót sem gæti nýst í svefn, 3 klukkutímar þangað til raunirnar halda áfram. Hann vaknaði við einhvað þrusk frammi, velti fyrir sér hver það væri sem gat ekki sofnað þessa nóttina. Það var mismunandi, stundum mamma, stundum pabbi. Núna voru það óhljóðið í vekjaraklukkunni sem vöktu hann, vekjaraklukkan var staðsett í hillusamstæðunni á móti rúminu, of langt frá til að teygja hendina út og ýta á snooze takkann án þess að velta úr...