ciza fyrir 21 árum, 7 mánuðum Fjöldi lestra: 806

Sjálfsmorð

Ég veit ekki hvert ég á að setja þetta.. svo ég set þetta bara hér..
Málið er að nokkrir vinir mínir sem mér þykir vænt um hafa sagt mér að þeim langi til að drepa sig.. það er svo sárt.. að heira vin sinn segja þetta…
En ég veit ekki hvað ég á að gera… ef ég reyni að segja að mér þyki vænt um þau.. þá segja þau að þau vilji samt bara deyja og eitthvað… að lífið sé bara pain…
Hvað get ég gert til að hjálpa þeim? Ég veit ekki hvað ég á að gera…
Ég veit ekki einusinni hvað ég á að skrifa í þessa grein… ég var næstum búin að hætta við… en svo fór ég að hugsa um þessa krakka… 15 og 16 ára…

FluGkiSan!!!

catgirl fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Þetta er alltaf erfitt mál, hef reynslu af báðum hliðum.

Það sem ég hef alltaf heyrt að ef fólk talar um það þá er mjög ólíklegt að það geri það ( kjarkleysi ). Þetta er yfirleitt kall á hjálp eða í sumum tilfellum bara athyglisþörf.

Ég prufaði að slá inn sjálfsmorð í leit.is og fékk m.a upp þessa <a href="http://www.medferd.com/Bjorn/greinar/sjalfsvig2.html“>síðu</a> <img border=”0“ src=”http://www.einhugur.com/Linda/images/cathuga.gif“ width=”40“ height=”37“>Kv. catgirl</

Fyrra álit

ciza fyrir 21 árum, 7 mánuðum

takk =) jeijj en gaman þetta var ég, með vaffi, eða var það emm… ég bara veit það ekki

FluGkiSan!!!

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Þegar unglingar fremja sjálfsmorð gera þeir það í einhverju óðagoti(er þetta orð????), eða til þess að losna burt frá vandamálum sem það vill ekki eiga við, eða af því þeir HALDA að þeir vilja deyja. Einsog þegar stelpur fremja sjálfsmorð þá eru þeim í 85% tilvika ekki alvara, þeim langaði bara að fara í burtu í smá tíma og/eða “the cry for help syndrome”, þau vildu bara láta sína nánustu vita að þeim liði illa og gátu ekki sagt þeim það(félagsvísindaleg staðreynd.).. Þær nota líka ekki eins áhrifaríkar aðferðir við að fremja sjálfsmorð til þess að eiga möguleika á að lifa af, það gera strákar hinsvegar ekki þegar þeir reyna að fremja sjálfsmorð þá virkilega reyna þeir að fremja sjálfsmorð(þetta á auðvitað við í flestum tilfellum ekki öllum, líka félags-Vísindaleg staðreynd.) það er ekki mikill hætta á að deyja ekki ef þú skýtur þig í hausinn en ef þú gleypir fullt af svefnpillum þá er hægt að dæla þeim útúr þér. Stelpur passa sig líka að hafa mikla möguleika á að einhver finni þau flótlega á meðan strákar gera það t.d. einhverstaðar og einhverntíman þegar það er minnst hætta á að einhver geti komið og bjargað þeim.

Mín persónulega skoðun er hinsvegar sú að það þurfi ekki hugreki til að fremja sjálfsmorð, heldur þurfi hugreki til að fremja EKKI sjálfsmorð-hugreki til að horfast í augun við það sem lætur mann vilja fremja sjálfsmorð og segja NEI ég ætla að takast á við þetta og LIFA. (kannski mun þetta viðhorf mitt þó breytast ef einhver náinn mér fremur selvmord- hver veit)

Ef þú lítur á allt líf á þessari plánetu þá sér maður að það á allaveganna eitt sameiginlegt og það er að Lifa ? lífverur gera ALLT til þess að lifa það er í rauninni andstætt hugtakinu LÍFvera að vilja ekki lifa því það að LIFA og fjölga sér er megin hvöt allra lífvera þó það að vera með þróaðan heila gerir þetta tvennt kannski svolítið flókið.

En hvað veit ég svosem
cent ;)

Fyrra álit

lhg fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Sagt er að fólk sem talar um það geri það ekki en fólk sem fremur sjálfsmorð er yfirleitt búið að gefa vísbendingar sem fólk kannski fattar ekki fyrr en eftirá. T.d. ganga frá sínum málum, kveðja og gefa frá sér hluti sem því þykir vænt um.

Ef ég þekkti einhvern sem væri í þessum hugleiðingum, þá myndi ég hvetja hann eða hana til að fara til læknis, geðlæknis eða sálfræðings og ræða málin. Ef fólki líður mjög illa, þá hlýtur að vera hægt að fá það til að sjá að það er hægt að hjálpa því. Það er t.d. fullt af fólki sem er á þunglyndislyfjum og hefur fengið mikla bót af því.

Hins vegar þekki ég líka mann sem er í sálfræðimeðferð og búinn að vera í mörg ár og notar sjálfsmorðshótanir til að stjórna fólki í kringum sig og fá samúð þannig að það er líka til. Ég tala reyndar ekki við hann lengur þar sem ég hreinlega get það ekki. Ég var kominn með svo mikla leið á þessum sífelldu hótunum, kannski vikulega, að ég var farinn að segja honum að gera bara alvöru úr þessu :)

Fyrra álit

gmc fyrir 21 árum, 7 mánuðum

ég hef verið í svona hugleiðingum, og ég held að það besta sem þú getir gert er bara að fá vini þína í að gera eitthvað skemmtilegt, spurðu hvort þeir vilji koma í bíó niðrí bæ eða bara eitthvað. Þú skalt tala við þá, því þeim líður eflaust frekar illa, og eru eflaust hræddir við höfnun. ég held að þú þurfir bara að vera til staðar, hlusta á þau og kannski veita þeim aðeins meiri athygli, veit ekki hvernig vináttunni er háttað hjá þér, ég er bara að tala frá minni reynslu. Reyndu að gera ekki eitthvað sem gæti aukið á þessa tilfinningu hjá um að fremja sjálfsmorð. Reyndu að fá vini þína til að tala við þig, segja þér frá hvað er að, oft getur það verið mjög gott, að ræða um það sem amar að, á eftir líður manni stundum betur. Bara, vertu til staðar og vertu góður vinur, þetta er kannski erfitt, en hvað gerir maður ekki fyrir vini sína?
vonandi hefur þetta eitthvað hjálpað þér.

Fyrra álit

Andyandlou fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Ég er sammála GMC fáðu krakkana til að gera eitthvað með þér… haltu þeim uppteknum. Ég man eftir því að einu sinni var ég alltaf í sjálfsmorðhugleiðingum og var í þunglyndi í 2 ár og var það versti tími ársins. En allt í einu bara útaf engu vaknaði ég einn morgun og ákvað að eina leiðin til að losna við þetta er að hafa eitthvað að gera og lifa lífinu fyrir mig og aðra!

Fyrra álit

GlingGlo fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Það er algjör bábilja að fólk sem tali um sjálfsmorð geri það ekki. Hugleiðingar um sjálfsmorð ætti alltaf að taka alvarlega, langflestir sem fremja sjálfsmorð hafa talað um það áður á einn eða annan hátt. Það er EKKI rétt að fólk sem tali um sjálfsmorð geri það ekki.

Auðvitað fremja ekkert allir sjálfsmorð sem tala um það, en ekki taka þessu sem að það sé öruggt að þeir geri það ekki.

Ég ráðlegg þér að hringja á barna og unglingageðdeild landspítalans og fá ráðleggingar þar um hvað þú getir gert. Kveðja,
GlingGlo

Kveðja,

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 21 árum, 6 mánuðum

Í rauninni getur þú varla gert neitt…..!
útaf þegar marr er með svona DowN köst(ég er með þunglyndi og ætti því að vita þetta) þá hættir marr að huxa rétt og þótt einhver segji við mann að hætta að huxa svona og segja líka´“Æjj ég skil þig” enn fólkið skilur ekki neitt..
Það sem þú getur gert að ráðleggja þeim að fara til Sálfræðings eða heimilislæknisins og tala við hann..Ég er með þunglyndí á næst hæsta stigi(það er mjög hættulegt) og ég er aðeins 15 ára..Ég hef reynt að fyrirfara mér 3-4 sinnum og skar oft i hendina mina…Sko þegar fólk segir við mann“af hverju ertu að skera í hendina?” Ástæðan er sú að þegar við skerum í huðina þá tekur það sársaukann frá sálini í smá tíma(Þetta er svona eins og dópistar komast í vímu í smá stund og huxa þá ekki um neitt eða neinn). Taktu í þau og segðu við þau, hvað þú elskar þau mikið og leyfðu þeim að gráta hjá þér, ekki vera að segja “Uss hættu nú að gráta” heldur leyfðu þeim að gráta, því það er rosalega gott að gráta soldið.
Ég fæ grátkast svona einu sinni á dag( það lýsir sér þannig að ef ég kanski ætla að fara í uppáhalds bolinn minn enn hann er skítugur, þá brotna eg niður og hágræt…Marr grætur útaf engu…ég huxa daglega um að fyrirfara mér…Enn ég vona að þér hafi eykst skilningur á þessu…!
Enn eins og ég segi Ekki hugga þau, leyfðu þeim að gráta hjá þér! Það er rosalega gott að eiga svoleiðis vini…
AnnA

Fyrra álit

Heilsa

Heilsa

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Korkar - Reynslusögur

Sjálfsmorð

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi