Já, og prufaðu að leggja extra áherslu á maga og bakvöðva; það gæti einmitt verið málið.

Handstaðan snýst aðallega bara um að sóa ekki orku, eða vera með miklar hliðarhreyfingar. Venjulega færast hendurnar neðar eftir því sem maður hleypur hraðar. En ef handahreyfingar eru að gefa þér hlaupasting ( sem við vitum ekki ) þá er það líklega ekki orsökinn heldur að það vantar stuðning í miðjunni.

Og svo er mikilvægt að hlaupa frá mjöðmum en ekki frá hnjám, ef það meikar einhvern sens fyrir þér. ;)

Svo myndi ég fara varlega að fara þvinga þig í einhverjar stöður eða að anda á einhvern ákveðinn hátt sem er ekki “náttúrulegt” fyrir þig. Ekki nema kannski þú sért að þróa hinn fullkomna hlaupastíl… en það er líklega fyrir meira lengra komna. En varðandi öndun, þá er það vanalega útöndunin sem vantar uppá hjá fólki, að losa CO2 almennilega út úr lungunum svo lungun geti tekið betur á móti súrefni ( það eru líka soldið flóknari lífeðlisfræðilegar ástæður fyrir því að þetta er æskilegt … eitthvað með hvernig líkaminn höndlar CO2 í blóðinu ef ég man rétt ). Það að anda inn gerist best með því að hugsa ekki um það, líkaminn sér um það. En ef þú ert að taka mikið á og vilt ná niður púlsinum, virkar oft að blása vel út í hverjum andardrætti, og mér finnst raunar enn betra að blálsa þannig að það myndist smá víbringur með vörunum, pínu eins og hestar gera þegar þeir eru að jafna sig; veit ekkert hvort það er betra en mér finnst það virka betur.

Jæja nóg komið í bili.
Gangi þér bara vel! ;)