Já, þannig vill svo skemmtilega til að ég á það til að togna. ÞAð er minn líkami, en ekki þinn.

Allt sem ég þarf að gera til að láta líkamann minn hlaupa 2000 metra á tíumínútum er ´ótrúlegt. Ég þarf að leggja tvöfalt á mig til að ná helmingi árangurs sumra. Ég er ekki íþróttamannslega vaxin, plús að ég er kvenkyns sem gerir þetta erfiðara fyrir.

Fólk er mismunandi. Sumir eru bara íþróttamannslega vaxnir að eðlisfari en aðrir þurfa að leggja sig mjög mikið á að komast áfram. Ég er ein af þeim. Þú er tí hinum hópnum.

Ég get sjaldan borðað morgunmat um leið og ég vakna. En þegar ég er komin í skólann, svona um níu hálf tíu þá get ég farið að borða. En, það er ekki sniðugt að geyma það að fá sér eitthvað að borða fram til hádegis! Og svo borða næst klukkan þrjú, þar næst klukkan sex eða sjö og svo örlítið snakk eða popp klukkan níu. Það vantar alveg heila máltíð þarna inn á milli.

Þú skalt ekki þakka því að þú borðir ekki morgunmat að þú skulir hlaupa svona hratt. Þakkaðu líkamsbyggingu þinni fyrir. Sumir eru bara að eðlisfari með gott úthald og sterkir og þurfa ekki tíu tíma á viku til að ná því sem sumir þurfa. Við erum mismunandi.