Crayola fyrir 20 árum, 6 mánuðum Fjöldi lestra: 1756

Borðaðu þig granna(n)!

De Danske Vægtkonsulenter

Ég hef frá barnsaldri þurft að berjast við offitu og hef eiginlega verið í megrun frá því mjög snemma á unglingsaldri með tilheyrandi neikvæðum áhrifum á sjálfsmynd og lítið sjálfstraust. Við þekkjum flest hve öfgakenndir Íslendingar geta verið þegar kemur að nýjungum og eru megrunaraðferðir engin undantekning þar á. Hver töfralausnin á fætur annarri er tekin með trompi og eitt nýjasta dæmið um það er t.d. Atkins-kúrinn. Svo má auðvitað ekki gleyma Herbalife sem er ótrúlega þrautseigt hér á landi.

Ég hef verið í þessum sporum og prófað ótrúlegustu hluti en hef að sjálfsögðu alltaf komið að sama endapunkti: að hætta á kúrnum og fitna aftur. Ég, eins og aðrir, forðaðist að viðurkenna það að ég þyrfti að breyta varanlega um lífsstíl! Það er ekki nóg að fara bara á einhvern tímabundinn kúr.

Síðla sumars gekk ég svo til liðs við De Danske Vægtkonsulenter (DDV), eða dönsku vigtarráðgjafana. DDV var stofnað í Danmörku árið 1981 og eru nú starfrækt í nokkrum löndum. DDV hefur hjálpað fjölda fólks að “borða sig grannt” með hjálp næringarlega rétt samansettrar mataráætlunar.

DDV starfar þannig að eftir að maður hefur skráð sig til þátttöku mætir maður einu sinni í viku í vigtun. Það er skyldumæting og verður maður því að hafa mjög svo góða ástæðu fyrir að mæta ekki. Að vigtun lokinni er haldinn stuttur fundur sem leiðbeinandinn stjórnar og þar fá meðlimir fræðslu og stuðning og geta skipst á ráðum. Það er valfrjálst hvort maður situr fund eða ekki en það er gott til að halda manni við efnið að sitja fundina, a.m.k. öðru hverju. Þeir veita manni aukinn innblástur. Leiðbeinendur DDV eiga allir það sameiginlegt að hafa sjálfir grennst með hjálp DDV og haldið þeim árangri.

Mataræðið er undirstaðan í DDV. Það er yfirfarið og viðurkennt af næringarfræðingum og fullnægir þörf líkamans á próteinum, vítamínum og steinefnum þrátt fyrir að orkuinntakan (hitaeiningafjöldinn) sé minni. Nánast allur matur er leyfður, að sykri undanskyldum. En kjöt, fiskur, brauð, mjólkurvörur, ávextir og fullt af grænmeti er undirstaðan í mataræðinu. Hins vegar verður maður að fylgja reglum um magn og lærir þannig í raun að borða upp á nýtt!

Þetta opnaði augu mín algjörlega fyrir því hvað ég hafði verið að gera rangt. Ég hef svo sem lengst af vitað það og er nánast sérfræðingur í næringarfræði, en eins og þeir sem eru of þungir kannast við þá er ekki jafn auðvelt að lifa eftir því. DDV veitir manni innblástur og aga til að skipuleggja mataræði sitt upp á nýtt.

Á þeim 12 vikum sem liðnar eru síðan ég breytti um lífsstíl hef ég lést um 9,2 kg og fullt af sentimetrum hafa fokið. Þessum árangri hef ég náð án þess að auka við mig hreyfingu, en ég stefni á að taka hreyfinguna inn í lífsstílinn smám saman.

Hreyfing er holl og nauðsynleg en þegar maður þarf að grennast um a.m.k. 30 kg getur verið erfitt að fara af stað í líkamsrækt. Að mínu mati er einnig vænlegra til árangurs að breyta ekki of miklu í lífi sínu í einu því ef maður ætlar sér of mikið er líklegra að manni mistakist. Ég tel því betra að venja sig t.d. á breytt mataræði og gera það að lífsstíl og svo þegar það er orðið eðlilegur hluti af lífinu getur maður tekið hreyfingu og líkamsrækt smám saman inn í lífið.

Á þessum 12 vikum hef ég heldur aldrei orðið svöng og finnst mér það mjög góð breyting frá megrunarkúrunum. Þvert á móti á ég stundum erfitt með að klára dagskammtinn minn af mat! Ég veit fyrir víst að ég mun ekki eiga í erfiðleikum með að lifa eftir grundvallarreglum DDV þegar ég verð komin í kjörþyngd, því þetta mataræði hefur opnað augu mín fyrir hollari, en samt ekki leiðinlegri, lífsháttum. Þetta er allt spurning um skipulagningu.

Það verður haldnir 2 kynningarfundir á vegum DDV núna í vikunni:
fimmtudaginn 6. nóvember kl. 20 og
föstudaginn 7. nóvember kl. 17.
Fundirnir verða haldnir í húsnæði Domus Vox, Skúlagötu 30, 2. hæð.

Einnig eru teknir inn nýir meðlimir í hverri viku:
Á miðvikudögum eru fundir í Safnaðarheimilinu Kirkjulundi í Garðabæ þar sem nýir meðlimir mæta milli kl. 19:00-19:30.
Á fimmtudögum eru fundir fyrir byrjendur á Skúlagötu 30, 2. hæð, á sama tíma.

Það hefur veitt mér mikinn innblástur að skoða heimasíðu DDV og þá sérstaklega að skoða “Fyrir & eftir” síðuna en einnig er gaman að lesa um ráðgjafana (konsulenterne); þetta myndarlega, granna og heilbrigða fólk sem hefur lést um 10-50 kg með hjálp DDV!

Hér er slóðin: http://www.vaegtkonsulenterne.dk

Crayola – sem verður komin í kjörþyngd í apríl ;)

Titta fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Til hamingju með að hafa misst kílóin:)

Nú þekki ég til vægtkonsulenterne, á tvo vini sem hafa verið í þessu. Annar þeirra er stelpa, sem missti 12 kíló á tæpu ári, og hinn er strákur sem missti um tíu kíló á þremur mánuðum.

Þau hafa ekki enst í prógramminu lengur, vegna þess að þau urðu þreytt á einhæfninni. Það gekk allt út á að vigta matinn fyrir hverja máltíð, þurrsteikja allt í ofni o.s.frv.

Ef þú ert tilbúin til að leggja þennan lífsstíl fyrir þig þá virkar þetta. En um leið og þú hættir að vigta matinn og ferð að borða “venjulega” aftur þá þyngistu. Báðir vinir mínir þyngdust um leið og þau hættu, án þess þó að borða sérstaklega óhollan mat!

Þetta er meiriháttar byrjun … en það er mikilvægt að líta ekki á þetta sem tímabil þangað til þú hefur náð þínu markmiði, því að þú verður að halda þessu við, sennilega alla ævi.

Fyrra álit

missbubblegum fyrir 20 árum, 6 mánuðum

það er rosalega persónutengt hvort að maður fitni um leið eða ekki…. þannig að það tenigst voða lítið sjálfum kúrnum

Fyrra álit

Titta fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Auðvitað fitnar fólk ekki um leið út af sjálfum kúrnum.

Fólk fitnar ef það er ekki tilbúið til að breyta líferni sínu fyrir alla framtíðina. Fólk sem er sælkerar á ekki auðvelt með að mega ekki borða ákveðna hluti (um ókomna framtíð) og það fólk fellur oftast. Fólk sem lítur á kúrinn sem skyndilausn, öðru orði megrun, fær lítið úr honum. Það fólk tekur smátt og smátt upp gömlu venjurnar þegar markmiðinu er náð og það er ekkert kúrnum sjálfum að kenna heldur frekar viljaleysi hjá fólkinu.

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Langar að svara Tittu aftur, og taka undir margt með henni, en hún skrifar:

“Eins og ég segi, maður verður að vera reiðubúin til að breyta til frambúðar, en ekki bara þar til kjörþyngd er náð.”

Ég er sammála þessu. Það er nákvæmlega sama hvaða aðferð er notuð við að grennast, ef maður gerir ekki vissar breytingar til frambúðar fitnar maður aftur.

”Varðandi vigtunina og þurrsteikinguna þá er það nú engu að síður stór hluti af þessu.”

Ég þarf að vigta mat svona 2-3svar á dag. Mér finnst það ekki neitt tiltökumál. Ég hef bara vigtina (lítil digital vigt) á eldhúsborðinu og vigta matinn á leiðinni af pönnunni, eða úr ofninum, á diskinn :) Eftir þennan tíma (12 vikur) er ég líka farin að geta metið það sjónrænt með nokkurri nákvæmni hversu mikið maturinn vegur og kemur það að góðu gagni þegar ég er ekki heima. Ég er því búin að læra upp á nýtt að skammta mér mat.

Varðandi þurrsteikinguna þá er það nú einu sinni þannig að það má nota vissar sósur í eldamennskuna og það er ekkert sérstaklega þurrt. Einnig er ákveðinn fituskammtur sem maður á að nota yfir daginn og finnst mér oft tilvalið að nota hann í steikingu stundum! Þannig að ég lifi engu meinlætalífi í þessu og maðurinn minn kvartar ekki þó hann sé álíka mikill sælkeri og ég. Hann er ekki í megrun, þarf ekki á því að halda.

“Fólk sem er sælkerar á ekki auðvelt með að mega ekki borða ákveðna hluti (um ókomna framtíð) og það fólk fellur oftast. Fólk sem lítur á kúrinn sem skyndilausn, öðru orði megrun, fær lítið úr honum. Það fólk tekur smátt og smátt upp gömlu venjurnar þegar markmiðinu er náð og það er ekkert kúrnum sjálfum að kenna heldur frekar viljaleysi hjá fólkinu.”

Þetta er satt og rétt. Og því miður er því svona farið með mikinn meirihluta þeirra sem grennast. Öll þessi námskeið hjá líkamsræktarstöðvunum, Herbalife og líka DDV kemur að litlu gagni til frambúðar ef ekki verður hugarfarsbreyting hjá þeim sem er að grenna sig. Ég er sjálf mikill sælkeri en ég er búin að sætta mig við það að ég get ekki leyft mér allt sem mig langar í á hverjum degi! Ég er búin að sætta mig við það að um ókomin ár ætla ég bara að leyfa mér að “sukka” aðeins um helgar. Ég er orðin sátt við það :)

Ég er hins vegar ekki alveg sammála um að þetta sé eingöngu viljaleysi hjá fólki þegar það “fellur”. Offita er á margan hátt sjúkdómur og flestir þeir sem eru of feitir eiga við matarfíkn að stríða. Viljann skortir ekki, en það er eins og maður nái ekki að stjórna tilfinningunum. Þessu er örugglega svipað farið og með aðra fíkn. Ég efast um að alkólhólista og fíkniefnaneytendur skorti viljann til að hætta. Þeir bara ráða ekki við þetta. Fíkn er skrítinn hlutur, sama í hverju hún felst, hún virðist hafa yfirhöndina yfir viljann. Þess vegna er þetta eilíf barátta og maður verður að taka einn dag í einu.

Þess vegna finnst mér DDV henta mér. Ég þarf að fylgja reglum en hef samt frjálsræði. Það hefur aldrei virkað hjá mér lengur en 1-2 daga að ætla bara “að taka mig á”. Þá hef ég ekki haft þennan aga og þennan ramma til að halda mig fyrir innan.

”Það er góð hugmynd að haka í boxið “láta höfund vita að honum hafi verið svarað”!”

Tekið til greina ;)

Crayola

Fyrra álit

Titta fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Boullionsósur:) Borða sjálf mikið af þeim … :)

Nú meinti ég ekki að það væri eingöngu viljaleysi fólks að kenna að það fitnaði aftur, en það er engu að síður stór hluti. Máltækið segir að allt sé hægt ef viljinn sé fyrir hendi. Ef fólk þjáist af matarfíkn þá fitnar það vegna þess að viljinn til að sigrast og takast á við fíknina er ekki nógu mikill. Hið sama á við um spilafíkn. Matarfíkn er aftur á móti ekki sambærileg heróínfíkn, þar sem það er engin efnafræðileg ástæða fyrir matarfíkninni, heldur er hún sálfræðileg. Fólk sem er vant því að borða mikið (stór magi) getur valið um hvað það setur ofan í sig, það skiptir ekki máli hvort það eru franskar eða gulrætur!

Annars vona ég að þér gangi vel! Þú hljómar viljamikil:)

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Titta:

Ertu viss um að það sé rétt að engin efnafræðileg ástæða sé fyrir matarfíkn? Ég er ekki alveg viss um það því töluverðar rannsóknir eru í gangi á offitu og hafa þær margar sýnt vísbendingar um að það séu líffræðileg ferli í gangi í líkama þeirra sem haldnir eru matarfíkn sem eiga ekki að vera í gangi. Matarfíkn er átröskun, á sama hátt og t.d. anorexia og bulemia eru átraskanir, og ég held við getum verið sammála um að það er eitthvað djúpstæðara en skortur á “viljastyrk” sem fær fólk til að svelta sig í hel.

Þetta fann ég í fljótheitum á doktor.is, þetta er um OA:

“Við sem þjáumst af matarfíkn héldum framan af að vandi okkar fælist í skorti á viljastyrk eða skynsemi. Meðan við trúðum því hélt okkur áfram að versna. … Sjúkdómurinn matarfíkn er þríþættur. Hann er líkamlegur, andlegur og tilfinningalegur. … Ástæða þess að matarfíklar ná ekki langtímaárangri í megrun er sú að rót vandans liggur í hinum tilfinningalega og andlega þætti sjúkdómsins. Við skynjum rangt boðskipti taugakerfisins.”

http://www.addictionrecov.org /foodwhat.htm:

“Compulsive Overeaters use food inappropriately and eventually become addicted to it and lose control over the amount of food they eat. Overeaters demonstrate uncontrollable binge eating without extreme weight control and see that behavior as normal.”

Þannig að hvar sem rótin liggur, hvort sem hún er líffræðileg eða sálfræðileg, þá held ég að þetta snúist um meira en bara viljastyrk. En þá er ég að tala um fólk sem á við raunverulegt vandamál að stríða, ekki fólk sem hefur kannski á fullorðinsárum bætt á sig 10 kílóum yfir frekar langt tímabil. Þar er vandamálið líklega frekar skortur á viljastyrk.

En ég er allavega full viljastyrks þessa dagana til að brjótast út úr þessum vítahring sem ég hef verið í alla ævi ;)

Fyrra álit

Titta fyrir 20 árum, 5 mánuðum

hmmm … viljastyrkur er kannski ekki besta orðið.

Mig vantar kannski bara gott orð, búseta erlendis í mörg ár hefur sín áhrif.

Ég set ekki samasemmerki milli tilfinningalegra þátta og efnafræðilegra þátta. “Sjúkdómurinn matarfíkn er þríþættur. Hann er líkamlegur, andlegur og tilfinningalegur. … Ástæða þess að matarfíklar ná ekki langtímaárangri í megrun er sú að rót vandans liggur í hinum tilfinningalega og andlega þætti sjúkdómsins.”

Það sem ég átti/á við er að það er ekki þannig að þeir sem eru of þungir séu háðir matnum á efnafræðilegan hátt. Fólk deyr ekki ef það fær ekki það magn sem það er vant að fá, og það deyr ekki heldur ef það skiptir um matarræði.

Annars er cumpulsive overeaters (matarfíkill?) ekki endilega það sama og of þungt fólk, já og öfugt, of þungt fólk er ekki endilega compulsive overeaters. Fólk getur vel verið ef þungt vegna lélegs matarræðis, líkaminn vinnur misvel úr fæðunni og brennir henni mishratt.

Kannski var ég að rugla matarfíkn við ofþyngd líka.

Varðandi sjúkdóma eins og anoreksi og bulimia þá er það jú í svipuðum flokki og matarfíkn (reikna ég með). En ég held nú samt að allar rannsóknir hafi sýnt það og sannað að þessa sjúkdóma er ekki hægt að lækna ef sjúklingurinn ekki hefur viljastyrkinn til að takast á við vandamálið.

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Ok, ég skil hvað þú áttir við með fíknina :) Að sjálfsögðu eru ekki allir sem eru of þungir endilega matarfíklar. Það sem ég var að reyna að segja er að hjá mjög mörgum er offitan eiginlega orðin yfir viljastyrk hafin. Hún verður svo þungbær á sálinni að fólk þarf oft mjög mikla hjálp til að takast á við hana, þó því langi meira en nokkuð annað að grennast. En það þarf jú viljann til að þiggja hjálpina, það er alveg rétt :)

Held við hljótum að vera búnar að skilja hvor aðra núna ;) Það er hægt að pæla endalaust í þessu.

Fyrra álit

Titta fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Held nú að við höfum skilið hvora aðra allan tímann:) Það er því miður ekki alltaf sem maður getur rætt málin hér inni á málefnalegu nótunum, takk fyrir að vera ein af þeim sem geta það:)

Endilega skrifaðu greinar hér inn á áhugamálið um það hvernig gengur. Það gæti vonandi hvatt einhverja til að fylgja þér!!

Annars ætla ég sjálf að ná 3-4 kílóum af mér á næstu fjórum vikum, þau laumuðu sér á eftir að ég þurfti að skera niður æfingar tvisvar á árinu vegna skurðaðgerða. En með nokkrum sundferðum, æfingum og aukahollustu ætti það að vera lítið mál:)

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Titta skrifaði:

“Þau hafa ekki enst í prógramminu lengur, vegna þess að þau urðu þreytt á einhæfninni. Það gekk allt út á að vigta matinn fyrir hverja máltíð, þurrsteikja allt í ofni o.s.frv.

Ef þú ert tilbúin til að leggja þennan lífsstíl fyrir þig þá virkar þetta. En um leið og þú hættir að vigta matinn og ferð að borða ”venjulega“ aftur þá þyngistu. Báðir vinir mínir þyngdust um leið og þau hættu, án þess þó að borða sérstaklega óhollan mat!”

Þetta gengur ekki allt út á að vigta og þurrsteikja. Og þetta er einmitt ekki einhæft að mínu mati. Það finnst mér það góða við þetta. Ég matreiði matinn á nánast sama hátt og ég gerði áður þannig að aðalbreytingin hjá mér er sú að ég vigta jú próteinið mitt, þ.e. kjötið og fiskinn. Svo borða ég fullt af grænmeti. Ég sé ekki hvað er svona erfitt við það.

Ég er sammála, þeir sem þyngjast aftur eru að sjálfsögðu þeir sem eru ekki tilbúnir að breyta sínum lífsstíl. Ég er tilbúin til þess eins og ég tók fram í greininni. Ég lít ekki á þetta sem tímabil. Mér finnst alveg þess virði að eyða 30 sekúndum í það að vigta kjötið mitt eða fiskinn áður en ég set það á diskinn ef það heldur offitupúkanum í burtu. Maður verður bara að meta hvort manni finnst mikilvægara; örlítil auka fyrirhöfn fyrir matinn og vera grannur eða hafa þetta sem einfaldast og fljótlegast og fitna aftur.

Mér finnst ég heldur ekki vera að borða neitt “óvenjulega”, þetta er bara venjulegur heimilismatur. En ég borða nánast aldrei skyndibita lengur og það held ég að hafi mjög mikið að segja.

Svo er annað, þegar maður er búinn að ná kjörþyngd þá breytist prógrammið hjá manni. Þá er manni ráðlagt að fylgja reglum DDV á virkum dögum en leyfa sér það sem maður vill um helgar. Sounds good enough for me :)

Crayola.

Fyrra álit

Titta fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Eins og ég segi, maður verður að vera reiðubúin til að breyta til frambúðar, en ekki bara þar til kjörþyngd er náð.

Varðandi vigtunina og þurrsteikinguna þá er það nú engu að síður stór hluti af þessu.

Ég veit vel að prógrammið breytist eftir að kjörþyngd er náð. Vinkona mín leyfði sér t.d. bara að drekka öl á föstudögum:)

Það er góð hugmynd að haka í boxið “láta höfund vita að honum hafi verið svarað”!

Fyrra álit

missbubblegum fyrir 20 árum, 6 mánuðum

hæ, hæ! til hamingju með að hafa misst þessi kíló! mamma mín hún er einmitt á þessum sama kúr og hún er búin að um 20 kg. =)

Fyrra álit

villah fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Sæl

Ég verð að viðurkenna að þetta vakti forvitni mína og mig langar að spyrja þig aðeins. Þarf maður að vera langt yfir kjörþyng til að vera með? og kosta eitthvað að vera með?

Kv. Villah

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Nei, maður þarf ekki að vera langt yfir kjörþyngd til að vera með! Það kostar 2400 kr að skrá sig og þá fær maður öll gögn sem maður þarf. Síðan mætir maður einu sinni í viku í vigtun og borgar 550 kr og getur þá setið fund ef maður vill. Það er skyldumæting í vigtunina en valfrjálst að vera á fundi.

Kveðja,
Crayola.

Fyrra álit

idf fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Þú talar um Atkins sem töfralausn en er þinn það ekki ? Ég er sammála um að heildarlífsstíll sé sammála en sé líka strax hvað er sameiginlegt með þínum og Atkins, engan sykur. Það er nefnilega aðla málið, það eru óþarfa kolvetnin sem eru að eyðileggja mest. Ég hef verið á því sem ég tel kolvetnalítill en hollur lífsstill, nmeð hreyfingu síðan í vor og misst 12 kíló.

Fyrra álit

Crayola fyrir 20 árum, 5 mánuðum

idf:

Ég talaði um Atkins sem töfralausn því þegar ég las bókina um þann kúr fannst mér hann ekki vera raunhæfur sem framtíðarmatarræði. Ég veit að hann virkar, fljótt og örugglega, en ég sá hins vegar sjálfa mig ekki lifa eftir honum um ókomin ár. Það hins vegar sá ég í DDV, að ég myndi geta fylgt því matarræði svona í grunninn til lengri tíma litið.

Já, DDV á það sameiginlegt með Atkins kúrnum að maður neytir minni kolvetna. En kolvetnainntakan í Atkins kúrnum er mun minni en í DDV. Í DDV borðar maður t.d. 2-3 brauðsneiðar yfir daginn, stundum má maður fá sér morgunkorn líka, maður borðar 4 ávexti og a.m.k. 600 g af grænmeti daglega. Þetta er held ég langt yfir leyfilegri kolvetnainntöku í Atkins kúrnum.

Fyrir utan þetta borðar maður svo auðvitað kjöt, fisk og mjólkurvörur, auk smá fitu.

Þannig að ég er sammála þér, að of mikið af einföldu kolvetnunum er það sem er að hrella okkur. Flottur árangur hjá þér! :)

Fyrra álit

Heilsa

Heilsa

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Borðaðu þig granna(n)!

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi