Jaaa…ég held bara hvað sem er…annars finnst mér ansnalegt að einn valmöguleiki er: ,,1, bara þetta venjulega…“ Ég býst við að hann/hún sé að meina þetta íslenska, en það er ekkert ,,venjulegt” stafróf til..

Ég svaraði 2 (íslenska, enska) en fattaði svo eftir á að það þetta gæti verið latneska, gríska, japanska/kínverska oþh.

Já ég misskildi spurninguna og sagði 4… ég kann í rauninni þá bara eitt þannig séð.

Ég kann ekkert stafróf. Ég get ekki kosið í þessari könnun, fakkin gölluð.

ég hefði kosið 4+ ef það hefði verið mismunandi gerðir af latnesku en ég ákvað að þetta væri bara um latneskt, kyrillískt og þannig …

Ég kann stafrófið ekki, ég get ekki kosið.

Flestar þjóðir Evrópu byggja ritmál sitt á latneska stafrófinu, sem er í megindráttum
eins og það enska (a, b, c, d,…), en nota ýmsa aukastafi. Við notum til dæmis á, ý og ð.

Rússar, Serbar og fleiri þjóðir nota stafróf í kýrillísku letri; einhver munur gæti verið á
þeim, en ég, Arkímedes, þekki það ekki.

Ef þú kannt að skrifa íslensku, ensku, dönsku, sænsku, norsku, króatísku, ítölsku, spænsku
og portúgölsku, kanntu í raun 9 stafróf, þó letrið er í grunnatriðum eins.

Ókei, svo að ég fræði þig aðeins um fönikíumenn…

Fönikíumenn dreifðu stafrófinu um miðjarðarhafið og voru þeir sem hættu að hafa táknmyndir heldur einn staf fyrir hvert hljóð. þetta gerðist um 1700 f. kr. Aleph þýðir uxi og þannig varð A fyrst stafurinn og fyrsta hljoðið í stafrófinu. Beth þýðir hús og því varð annar stafurinn B. Grikkir tóku þetta snemma upp og löguðu þetta að sínu máli: Alpha og Beta og þaðan er komið alþjóðlega orðið yfir stafróf, alphabet.

Þar af leiðir er stafróf þarf sem tákn merkja hljóð, en ekki hluti eða orð eða orðasambönd og þessum táknum því raðað upp í röð. Engin regla er á röðinni, samt hefð fyrir að hafa þetta eftir svipaðri röð og grikkir og fönikíumenn notuðu…

OG já, við notum Latneska stafrófið með smávegis breytingum, sömuleiðis enska og danska. Gríska stafrófið er bara örlítið breytt, aðeins önnur tákn. Sama með rússneska.