Ég vil bara benda á það að þegar maður sker sig á þennan máta þá hefur það ekkert með eitthvað svona übersálrænt “það líkar engum við mig, uhuhu” kjaftæði að gera.

Þegar þið gerið þetta þá framleiðir heilinn endorfín til að lina sársaukan sem að stígur ykkur til höfuðs og virkur eins og eiturlyf.

Ekki vera að glorifia þetta neitt.

Já, og eftir því sem þið skerið meira því háðari verðiði, passið ykkur á því að skera ekki of djúpt, aular.

(Látum skítköstin hefjast)
Ég læt ekki sjá mig hér nema að ég sé fullur/með svefngalsa/geðbilun á háu stigi