“Hvað finnst þér best að vera í?” … Þessi setning stakk mig í augun hér á Huga. Málfar ungra Íslendinga fer versnandi. Hvar er íslenskukennslan og stafsetningarkennslan???
Það er ótrúlegt að lesa sumar greinarnar hérna og svörin sem fylgja. “Hlakkar þér til”, “bakvið kælirinn”, “ef þér vantar”, “mér fynnst” osfrv.
Sumar greinar eru líka ólæsilegar því það eru ekki greinaskil eða samhengi milli setninga eða neitt slíkt.
Hvað er málið???