Útlendingar á íslandi Sæl veriði öll.

Ég vil koma því á hreint áður en ég byrja að þetta er ekki gert með rasisma í huga heldur einskærni forvitni þar sem þetta er heitt álitamál á meðal manna í dag.

Eins og titillinn segir til, þá fjallar þessi grein um útlendinga á íslandi. Hvað finnst ykkur um þau?

í dag kæmumst við ekki af án innflytjenda, það er súrt að bíta í fyrir þjóðernissinnann í dag, en er sorgleg staðreynd fyrir íslensku þjóðina sem eitt sinn var svo sterk.

Nauðgunar- og ofbeldistíðnin hefur hækkað töluvert frá árinu 1995 og en meira eftir að við skrifuðum undir þennan blessaða samning um að útlendingar mættu spígspora hér um land og þjóð með skítug sakarvottorð og tóma buddu. Ég er ekki að segja að það að útlendingar nauðgi meira og berji - en sumir, þó ekki nema fáir af þúsundum, gera það víst eins og skítalíðurinn gerir, hvort sem hann er rússneskur eða íslenskur.
Ég veit vel að Íslendingar eru vart skárri, enda eigum við okkar afbrotamenn líka. En guð má vita að við þurfum ekki tvö þúsund afbrotamenn frá víð og dreif um Evrópu og Asíu að auki til að hjálpa þeim íslensku við óþverraskapinn.

Ég er alls ekki að halda því fram að þetta sé slæmt fólk og flestir eru eflaust komnir hingað til sjá fyrir sér og sínum og í leit að betra lífi. En þá kemuru spurningin, kemur þeirra vansæld okkur við? Mundu þau bjarga okkur ef við þyrftum á því að halda?
Hérna kemur mikið inn siðferði, samkennd öðru nafni. “Elskaðu náungann” þemað. Ber okkur ekki skilda til að hjálpa þeim nauðstöddu? Erum við ekki að taka þátt í andlegu og líkamlegu ofbeldi, ójafnvægi, þjáningu og vansæld ef við gerum ekki neitt og hjálpum engum? Jú, það er sko satt.
En eigum við að þurfa að gjalda með auknum nauðgunum, auknu ofbeldi, auknu atvinnuleysi eða skorti á leikskólaplássi ef við ákveðum að sýna samkennd? Er það okkar silfurteskeið? Nei.
Hvað þá?

Eigum við að reka þau öll heim og vona það besta? Eða eigum við að senda þau heim og styrkja Pólska ríkið með peningasendingum? Guð veit að nóg af okkar sköttum fara í að borga sjúkrapláss, húsaskjól, bætur og svo frammveigis fyrir útlendinginn.
Er ekki réttlætanlegra að við með okkar óstöðuga gjaldmiðil og afar lága, notum þessa smáaura sem íslenska ríkið á eftir til að hjálpa íslensku þjóðinni? Borga leikskólakennurum hærri laun ásamt grunnskólakennurum, styðja fatlaða og langveika, borga löggæslumönnum og sjúkraliðum og læknum þau laun sem þau eiga skilið fyrir vel unnin störf, styrkja námsmenn og svo lengi má telja, eða, eigum við að halda uppi tæpum 10 þúsund öðrum sem eiga hvergi skylt við íslendinga eða okkar kæru íslensku þjóð, af einskærri samkennd?

Eigum við að gjalda fyrir heimsku annara ríkja?
Eða eigum við að súpa seiðið af eigin kjánaskap yfir því að hafa skrifað undir?
Eða eigum við einfaldlega að hata þá sem skrifuðu undir til að byrja með?
Eigum við að taka þetta í sátt?