Það á ekki að vera erfitt að lesa úr þessu hvað ég er að fara… geri ráð fyrir því að flestir komi auga á það :)

friður
potent

Það er rétt, mannveran er félagsvera. Maður er manns gaman og allt það…

En þýðir það að við eigum að þvinga alla til að vera með? Ég get ekki neytt neinn til að koma í heimsókn bara af því að ég er félagsvera, kannski líkar viðkomandi bara alls ekkert við mig…

Þú vilt borga skatta. Hversu mikið af þínum launum finnst þér í lagi að ríkið taki af þér? 10%? 50%? 85%? Eða á einhver annar að ákveða það fyrir þig? Einhver sem þekkir þínar aðstæður ekki neitt?

Ég vill borga fyrir þá þjónustu sem ég nota. Og ég vill hjálpa þeim sem ég vill hjálpa. Ég vill fá að velja eftir því hvað mér finnst mikilvægt. Það sem mér þylir mikilvægt er kannski ekki það sama og þér finnst, en ég treysti því alveg að þú hafir góða ástæðu fyrir að velja það sem þú velur, svo framarlega sem þú velur ekki fyrir mig.

friður
potent

Ég veit ekki um eina einstu ríkisstjórn sem hefur verið 100% heiðarleg, ekki einu sinni nálægt því. Hinsvegar eru til mörg fyrirtæki sem eru það, þó þeim fari kannski fækkandi, og er það án efa vegna þess hve ríkið þvingar þau til að gera þetta og hitt sem á ekkert skylt við markaðinn.

Ef sagan hefur kennt okkur einhvað þá er það að ekki treysta þeim sem stjórna þér, þótt þeir meini vel. Fólkið sem stjórnar þessu landi veit ekki hvað er þér fyrir bestu alveg eins og þú veist ekki hvað er því fyrir bestu. Þurfum við ríki til að hafa samfélag? Ég hefði haldið að það væri öfugt, ríkið væri ekki til ef það væri ekki samfélag fyrir.. fyrir utan að þá þurfum við ekki ríki sem hugsar fyrir okkur eða verndar okkur frá okkur sjálfum. Ef ég þarf ríki á annað borð þá þarf ég ríki sem verndar mín réttindi en treður ekki á þeim. Ríki sem reynir að sannfæra mig um að gera rétt án þess að nota vald.

friður
potent

Þakka þér fyrir að svara. Nú langar mig að tjá mig aðeins um svör þín, og ég skal svara sjálfur þessum sömu spurningum.

1. Nei. Minn réttur er nákvæmlega sá samni og réttur annara.
Hugsaðu aðeins um þetta. Minn réttur til að velja er sá sami og réttur annara til að velja. Þýðir það að ég megi gera hvað sem er? Nei. Það þýðir að ég megi ekki velja fyrir aðra, bara mig sjálfan. Og það sama gildir um hina. Mörkin á frelsinu þínu er frelsi annara. Ég brýt á þínum rétti þegar ég geri einhvað sem brýtur rétt þinn til að velja. Það er enginn einn sem hefur 100% frelsi og hinir ekki neitt.
2. Já.
3. Já.
4. Já, ég geri það hvort sem mér líkar betur eða verr. Oft koma þó upp aðstæður þar sem maður reynir að losna við að taka á vandamálunum, ég hef lært það núna að það gerir málin yfirleitt alltaf miklu verri og ég er enn að reyna að laga ýmislegt sem miður hefur farið, vonandi hef ég lært af þessu og tek á vandamálunum næst, ekki að hlaupa undan þeim.
5. Já
6. Já, og hef gert það mjög oft. Stundum tekur það langan tíma og stundum ekki.
7. Já, mjög mikið.. eins og má kannski lesa úr greinum mínum hér á Huga.
8. Frelsi finnst mér mikilvægara. Með frelsi get ég sjálfur valið það stig öryggis sem hentar mér án þess að ég sé að setja alla undir sama hatt, (má ekki brjóta rétt annara til að velja).
9. Valdbeiting tekur ekki á vandamálum heldur færir þau til og býr oft til ný stærri vandamál.
10. Já, ég hef verið mjög heppin með það að eiga góða foreldra sem vilja allt fyrir mig gera, þó svo þau vildu eflaust gera meira fyrir mig, en geta ekki sökum fjárhagsvandamála. Ég veit að þó elska mig og það gefur mér styrk til að takast á við mín vandamál. Ég hef stuðning.

Förum svo yfir það sem þú segir.

“Þú spyrð hvort það sé ríkið sé ekki að stela af okkur þegar við verðum að borga skatta? En hvað segir þú um fyrirtæki sem skila hundruðum miljóna í hagnað. Voru þau að stela af viðskiptavinum sínum?”
svar: Nei, þau voru ekki að stela af þér. Þú hefur val við hvaða fyrirtæki þú verslar. Hinsvegar hefur þú ekkert val gagnvart ríkinu. (Þvingað val er ekki val: Annaðhvort að borga í Þjóðkirkjuna eða Háskólann = gervi val). Fyrirtæki leggja oft á vörur sínar, enda þarf fólkið sem á og rekur fyrirtækinu að borða líka. Hinsvegar eru sum fyrirtæki sem leggja of mikið á sínarvörur [okur], þess vegna er mikilvægt að stuðla að samkeppniu með því að opna markaðinn enn betur, opna fleiri möguleika fyrir fólk. Það leiðir til lægra vöruverðs, fleiri atvinnumöguleikar, minni fátækt, meiri hagsæld. Og það kemur heildinni til góða.

“Mér sýnist þú vera að segja að ef maður er í minnihluta þá verður maður bara að sætta sig við að hagsmunir hinna ráði.
Kannski er ég að misskilja þig þarna.
En þannig virkar lýðræði einmitt ekki! Enda vildi ég ekki lifa í þannig samfélagi.
Meirihlutinn verður að taka fullt tillit til minnihlutans.
Annars værum við fyrir löngu búin að losa okkur við alla öryrkja, atvinnulausa og aðra ”dragbíta“ þjóðfélagsins. ”
svar: Ég er að segja að fólk í minnihlutahópum í dag er ekki eins rétthátt og fjöldinn því fjöldinn virðist hafa meiri rétt til að velja heldur en aðrir. Það er búið að banna hnefaleika og klám til dæmis vegna þess að meirihlutinn telur það vera óæskilegt á meðan sumum finnst þetta eðlilegur hlutur.
Meirihlutinn tekur ekki tillit til minnihlutans þó svo að hann eigi að gera það. Þess vegna þurfum við að taka valdið úr höndum meirihlutans og láta alla ráða. Það veit enginn betur en þú hvað er þér fyrir bestu, þó svo að fólk telji sig vita það. Og það er erfitt að draga mörkin hvar maður á að hætta að hugsa fyrir fólk um leið og maður byrjar á því á annað borð. Það er slæmt að boxa segja sumir, það er bannað, það er slæmt að borða ruslmat, það er leyft. Hver ákvað það að annað ætti að banna en ekki hitt? Hver ákveður línuna? Er ekki skynsamlegra að segja fólki frá hættunum og leyfa því svo að taka ákvörðun um framhaldið? Ef fólk gerir einhvað sem þér ekki líkar þá hefur þú þann rétt að segja fólki frá því, en ekki rétt til að taka fram yfir hendurnar á því.

“Svo er það vitað að meirihlutinn tekur oft kolrangar ákvarðanir.
Þó svo að meirihluti sé fyrir einhverju þýðir ekki endilega að það sé rétt.
T.d. hafði Hitler yfirgnæfandi meirihlutastuðning í Þýskalandi.
Og á mörgum stöðum í Evrópu og Ameríku var meirihlutinn fylgjandi skoðunum hans. ”

Það er rétt, meirihlutinn tekur oft rangar ákvarðanir, sem sannar það að hann veit ekki betur en þú hvað er þér fyrir bestu og ekki hæfari til þess verks falliðað taka ákvarðanir fyrir þig en þú sjálfur. Og ekki gleyma einu; Meirihlutinn tekur ekki ábyrgð á því sem hann ákveður að gera, heldur þurfa allir einstaklingar að taka afleiðingunum og skiptir engu máli hvort afleiðingarnar eru góðar eða slæmar. Það þýðir í raun að við verðum að taka afleiðingum af einhverju sem við vildum ekki gera til að byrja með. Kerfi sem virkar þannig er ekki réttlátt kerfi.

“Ég er líka viss um það að meirihluti Bandaríkjamanna eru alveg með það á hreinu að allir hvalastofnar séu í útrýmingarhættu. ”
Svar: ég veit ekki um það :)

“Fólk er fífl …þó að maðurinn geti verið ótrúlega klár.
Það sem ég meina með þessu er að það er allt of létt að stjórna skoðunum heils hóps af fólki. ”
Svar:Þess vegna þarf að taka valdið af fjöldanum og færa það í hendurnar á einstaklingum. Einstaklingar eru klárir og greindir en ekki fjöldinn. Þetta tengist svari mínu hér að ofan.

Okkur er talið trú um það að lýðræðið sé besta lausnin.
Vestrænar þjóðir hjálpa helst ekki öðrum þjóðum nema þar ríki lýðræði.
Lýðræði er eina réttláta leiðin.
Þetta er brennt inn í huga okkar dýpra en nokkuð annað. (nema mig, ég er gallað eintak.)
En er lýðræðið svona góð leið þegar það er svona auðvelt að blekkja fólk?
Og er okkar fulltrúalýðræði ekki bara fjarskyldur ættingi lýð-ræði.
Svar: lýðræðið eins og það virkar í dag er ekki réttlátt nema að því leyti að allir fá að vera með í ákvarðanatöku. Hinsvegar er þetta frekar óskynsamleg leið til að gera “rétt”, því eins og við vitum, hefur meirihlutinn ekki alltaf rétt fyrir sér.
Þess vegna er rangt að leyfa honum að ráða, þó svo að það sé sanngjarnt að einhverju leyti. Aðalatriðið í þessu er að það á ekki að gefa einhverjum vald til að ákveða hlutina fyrir þig. Ákveða að þú megir ekki horfa á klámmynd á þínu heimili eða stunda hnefaleika ef þú kýst að gera það.

“Réttur annara er ekki meiri en minn.
En ef að allir eru bara að hugsa um sjálfa sig, bókstaflega, þá lendir heildin (ásamt einstaklingunum) illa í því.
Þess vegna er það í okkar hag að hugsa líka um heildina.”
svar: nákvæmlega. Réttur annara er ekki meiri en þinn. Þinn réttur á ekki að vera mínum rétthærri. Við eigum að hugsa um heildina, þó ég vilji ekki hugsa um heildina sem slíka. Það er ekki í mínu valdi að bjarga allri heildinni. Það er hinsvegar í mínu valdi að hjálpa og styðja við bakið á þeim sem eru mér næstir. Og það er minn hagur að gera það. Ég gæti lent illa í því einhverntíman sjálfur og þá myndi fólkið sem ég reyndist góður að öllum líkindum koma á móts við mig.

Flestir eru tilbúnir til að hjálpa náunganum ef hann er í neyð, þó það séu ekki allir. En við leysum ekki vandamálið með því að skylda þessa fáu til að vera með, því þá erum við að brjóta þeirra rétt til að velja. Og réttur eins til að velja á ekki að vera meiri en annars manns til að velja. En þó svo að maður geti ekki neitt fólk með valdi þýðir ekki að öll von sé úti. Við höfum enn vopn. Vopn sem virkar illa á fjöldann en vel á einstaklinga. Og það er siðferði og rök saman í pakka. Til að sannfæra einhvern um að gera rétt þarf maður nefnilega að hafa rétta siðferðið í umræðunni og rök til að bakka upp það sem þú segir. Þó vopnið virki ekki á alla þá virkar það á flesta. Ég kom aðeins inn á þetta í grein sem ég skrifaði hér um daginn “ Hvað er merki siðmenningar?”.

Niðurstaða: Ég vil lifa í samfélagi þar sem það er dregið úr notkun “slæmra” hluta en þeir ekki bannaðir. Fólk virðir rétt annara til að velja og er umburðarlynt. Það verður hinsvegar að taka á þeim sem velja fyrir aðra, hvort sem það er nauðgun, morð, rán.. hvað sem er.

Réttur fólks til að velja er grunnréttur. Réttur fólks til að velja er eina sanna jafnréttið. Enginn á að hafa það vald að velja fyrir þig nema þú sjálfur.

friður
potent