Mjah, varðandi Ísraelsmenn, þá er alveg sama hvert þeir fara, þeim verður alltaf tekið illa.

Þó að ég réttlæti alls ekki ófyrirgefanlegar og heimskulegar aðgerðir Ísraelsmanna í dag, þá verður að setja þær í sögulegt samhengi. Ísraelsmenn tóku nefnilega ekkert land strax, nema það sem þeir höfðu keypt og enginn bjó á. PLO (Palestinian Liberation Organization), samtök Yassers Arafats, gengu upprunalega út á að eyða öllum Gyðingum úr Mið-Austurlöndum og voru byggðar á nákvæmlega sömu hugsjónum og Nasismi Þýskalands, nema með Islam sem eitt af grunnatriðum. Þetta snerist helst um kynþætti, samt.

Árið 1967 réðust fjölmörg Arabaríki inn í Ísrael, og fyrir eitthvert ótrúlegt kraftaverk, unnu Ísraelsmenn í 6-daga stríðinu svokallaða. Þeir vildu gefa upp Gaza og Vesturbakkann gegn loforði um frið, en Arabalöndin neituðu því. Síðan þá hefur dæmið snúist við og eru Ísraelsmenn núna að kúga Palestínumenn frekar en öfugt.

Þess vegna er þetta orðin svo erfið deila, því að enginn er saklaus. Þetta eru allt sömu viðhorfin, og enn snýst þetta ekkert um fólk, heldur land, peninga og völd (as usual).

Hvað varðar Kúveit og Írak, finnst mér enginn skortur í heiminum á því að menn sem koma efninu ekkert við (t.d. við Íslendingar) og vita ekkert um það, fari að dæma um það hvaða fólk á heima í hvaða þjóð. Slíkar hugsanir voru nákvæmlega það sem olli seinni heimsstyrjöldinni.

En annað er ennþá merkilegra. Talað er um að Saddam Hussein hafi verið harðstjóri og allt það… en gleymist þá Saudi-Arabía og Pakistan, sem eru nákvæmlega jafn mikil fasistaríki ef ekki meiri. Þessi lönd hafa eindreginn stuðning okkar “góða hvíta fólksins”, og hvers vegna?

Ekki vegna þess að fólkið þar sé ekki nógu kúgað. Við erum einfaldlega í of sterkum viðskiptatengslum við þau, og þess vegna skiptum við okkur ekki af þeim. Að frelsa Írak er engu mikilvægara en að frelsa restina af löndunum.

Athugið að ég er ekki að verja stríðið í Írak, það var framið á nákvæmlega sömu forsendum og seinni heimsstyrjöldin, og Sameinuðu Þjóðirnar voru sérstaklega stofnaðar, til þess að HINDRA NÁKVÆMLEGA ÞESSA TEGUND AF STRÍÐI. Þó að Írak sé frjálst og að það sé gott út af fyrir sig, þá er fórnarkostnaðurinn of hár, þar eð þetta veldur of mikilli spennu í heiminum til að það borgi sig. Aukin spenna er ekki leiðin til friðar, frelsis og lýðræðis.

Afhverju ertu að blanda Kúrdum inn í þetta? Þeir hafa ekki verið með nein læti undanfarið enda höfðu forystumenn þeirra lofað að vera góðir áður en Íraksstríðið hófst (helst að þeim litist illa á stríðið því með því væru líkur á því að þeir myndu tapa “sjálfstæðinu” sem þeir höfðu í raun fyrir stríðið í Íraks).

Kannski Kúrdar eigi að fá eigið ríki, kannski ekki, en það er allavega ljóst að það er ekki það sem er mest aðkallandi þessa dagana útfrá því sjónarmiði að ná friði í mið-austurlöndum.

Annars eru Tyrkir bandamenn okkar, eru í NATO og munu jafnvel ganga í ESB eftir einhverja áratugi og því ekki nema eðlilegt að draga taum þeirra í Kúrdamálinu (þótt við eigum að sjálfsögðu að gagnrýna mannréttindabrot og þessháttar).
Tyrkland er svo enginn leiksoppur Vesturlanda og því snýst stefna þeirra í málum Kúrdistans eingöngu um eigin hagsmunum en ekki hvað Vesturlönd segja eða vilja.

Annars finnst mér þetta hálf fáránlegt að ætla að styðja sjálfstæðisbaráttu Kúrda eitthvað sérstaklega. Sameinað og sjálfstætt Kúrdistan mun hleypa öllu í bál og brand og það rétt við landamæri ESB!
Og ef við förum að tala um að Kúrdar eigi rétt á búa allir saman í einu ríki, afhverju ættu þá Albanir ekki að fá að stofna þessa “stór-Albaníu” sem þá hefur alltaf langað í eða þá Baskar á Spáni að fá eigið ríki eða Tamílar á Sri Lanka og þannig mætti lengi telja.

Annars er gaman að minnast á það fyrir gyðingahatarana hérna (sem eru ófáir af kommentum að dæma) að Ísraelar eru sérstakir stuðningsmenn Kúrda enda væri Stór-Kúrdistan þeim vel í hag. Að vísu er stuðningurinn mestmegnis undir borðið til að styggja Tyrki ekki um of, sem eru einir nánustu bandamenn Ísraela, en þó nóg til að hafa valdið talsverðum deilum milli landanna tveggja.

Annars voru “svik” vesturlanda við Kúrda og fleiri í Írak eftir stríðið '91 fólgin í því að hvetja þá til uppreisnar gegn Saddam en veita þeim svo engan stuðning (enda ekki umboð frá SÞ til þess). Málið var bara að Kanarnir og aðrir héldu að ef til uppreisnar kæmi myndi veldi Saddams hrynja eins og spilaborg. Það gerðist ekki … “and the rest is history”.

Þegar ég varð meðvitaður um að USA og leppar þess ætluðu að gera innrás í Írak var ég efins um að ég hefði yfir höfuð nægilega þekkingu á Arabaheiminum. Ástæða þessa efa var sú að ég taldi að með innrásinni væru þeir að opna hlið helvítis, en mér fannst ég hljóta að hafa rangt fyrir mér enda hlutu þeir að vita eitthvað sem ég ekki vissi og með áætlun er ég gat ekki séð fyrir á grundvelli takmarkaðra upplýsinga er ég hafði fengið úr bókum og fjölmiðlum. En nú spyr ég mig, getur verið að ÉG hafi haft réttara fyrir mér en t.d CIA og Hvita Húsið? Ef svo er þá er mér hreynlega ekki rótt! Hvort Írak ætti að sameinast öðrum ríkjum eður ey getur varla verið spurningin um hvernig eigi að koma stöðuleika á í Írak!

Nalla vísa ég á bug og gyðingar og ekki gyðingar er ekki málið heldur friður og stöðuleiki. Frið og stöðuleika ná menn ekki með því að hafna Ísraelsríki og vilja það burt! Þeir eru þjóðríki sem viðurkennnt er af alþjóðalögum. Hvort að þetta ríki hafi farið offarir í því að “gæta” eigin örrygis er önnur spurning og auðsvaranleg og ekki til umræðu hér. Það er rétt hjá þér að Írak átti alltaf löglega og réttlætanlega kröfu til Kuwaits en sögulega á Bagdad og kalífinn sem ekki er þar sögulega kröfu til alls arabaheimsins!