Hagsmunir hins vinnandi manns hafa verið fyrir borð bornir allt frá því að bráðabirgðalagasetning á laun kom til árið 1983, og frá þeim tíma hefur verkalýðshreyfing þessa lands “ lúffað ” undir formerkjum þjóðarsáttar þar sem um 30 % félagsmanna hafa samþykkt hvoru tveggja endurkosna forystu ár eftir ár sem og gerða samninga.
Launakjör forystumanna í félögum þessum taka ekki mið af meðallaunum verkamanns svo mikið er víst, og allur sá kostnaður sem til staðar er til dæmis við miðstýringarapparat það sem ASÍ er
er allt of mikill.
Til hvers í ósköpunum að hafa verkalýðsfélög og yfirverkalýðsforystu sem ASÍ er með hagfræðingum sem ekki virðast geta reiknað út þá skerðingu til handa launþeganum, þess efnis að persónuafsláttur og skattfrelsismörk stóðu í stað, fyrr en eftir dúk og disk, það er að segja þegar launþeginn var orðinn nógu skuldbundinn sínum bankastofnunum en þar eiga jú sæti verkalýðsleiðtogar einnig.
Fjöldainnflutningur verkafólks þar sem félögin hafa uppáskrifað atvinnuleyfi fólks af erlendu bergi brotið til þess að þiggja laun á lægstu mögulegu töxtum verður sagnfræðilegt verkefni í framtíðinni til skoðunar í þjóðhagslegu samhengi heimtunar á þjónustu allri líkt og peningar vaxi á trjánum.
Sama má segja um fjárfestingar lífeyrissjóðanna og setu formanna verkalýðsfélaga í þeim hinum sömu þar sem lýðræði þeirra er borga
er fyrir borð borið og peningar þeirra notaðir að vild forystumanna til þess sem þeir ákveða einir.
Ef sjóðirnir tapa síðan fjármunum virðist auðvelt að drepa ábyrgðínni á dreif og skerða lífyriskjör þeirra er töldu sig hafa áunnið sér eitthvað á efri árum, með greiðslum þessum.

Þegar svo er komið að fullvinnandi maður er verr settur eftir greiðslu skatta af sínum verkamannalaunum en sá er hefur enga vinnu
t.d. hvað varðar flokkun velferðarkerfisins á þeim hinum sama sem slíkum þar sem sá atvinnulausi getur fengið allra handa styrki og greiðslur úr velferðarþjónustunni fyrir vikið, þá er illa komið og hvatinn að vinnuþáttöku enginn og útgjöld hins opinbera aukinn, þar sem fyrir er allt járn í járn vegna tilraunar til þess að gera allt fyrir alla án þess að allir taki þátt í skattadæminu.

Verkalýðshreyfingin kemur nú af fjöllum ( á jeppum sínum )
með uppgötvun um að rúm 20.000. - hafi vantað til handa verkamanninum við síðustu samningagerð, eftir að búið er að benda á það í fréttum fjölmiðla
ekki fyrr.

Hvílík hagsmunavarsla ?

Hvað finnst ykkur ?

með góðri kveðju.
gmaria.