Ætli það sé ekki shackled City.
Annars ekki spilað það mörg keypt ævintýri

Tja Campaign settingið í Ask Yggdrasil, kerfið var ekkert svakalegt og engin gífurleg (en þónokkur) vinna lögð í það, en heimsmyndin í Ásatrú er bara svo heillandi.

Hef bara því miður aldrei getað spilað mörg session með sama hópi lengi, Alltaf verið eitthvað djöfulsins vesen

Ég var ekki að tala um setting ég var að tala um röð “Ævintíra” spiluð með sömu persónu/m, sem endaði á conclusive hátt ekki við hættum að nenna spila meira eins og Hey við sigruðum “vonda” karlin hvað svo? eða eitthvað sem þið kláruðuð.

Ég bara veit ekki alveg :( En Call of Cthulhu á spunamótinu var helvíti gott.

Hefur semsagt enginn hérna klárað að spila eitthvað campaign og hætt að spila characterinn eftir það, sýnist samt að Crestfallen hefur gert það.

The Enemy Within campaignið úr Warhammer Fantasy Roleplay (gamla kerfinu) er án efa það besta sem ég hef spilað, mis-góðar bækurnar að vísu, en heildin er mjög góð og endalaust hægt að spinna í kringum það til að gera það stærra og persónulegra fyrir spilendur. Ég stjórnaði þessu á sínum tíma tók okkur c.a. 2 ár að klára (spiluðum að jafnaði 1-2 í mánuði, stundum meir, stundum minna) og voru allir sáttir með útkomuna.

Best að ég smelli inn á þetta, Ég á mér 2 sem ég fýlaði mest, það var semsagt eitt langvarandi Star Wars campaign sem byrjaði rétt fyrir episode 1 og endaði rétt eftir episode 2 síðan fylgdi það hugmyndum um hvað myndi gerast í episode 3, sem var ekki kominn út þá. Hið síðara er Planescape campaign þar sem allir spilara áttu eitthvað að bíta með the Duke of Doors sem er persóna sem hefur einsetið sér það að opna hurðir, allar hurðir sem til eru, sama hvað bjó innan í þeim sama þótt að innan er að finna manngleipandi tóm. Þessi tvö skildu eftir sig alveg rosalega mikið af pælingum, sem er það sem mig finnst skipta mestu máli varðandi story arcs að þau skilji eitthvað eftir til þess að pæla í.

En anyways bara mitt input á eigin þráð :).