Úff, spurðu 1ö manns og fáðu 10 svör :D
Ég fyrir mitt leiti vill að það sé fyrirfram ákveðið hvaða reglum verður fylgt því þá getur maður planað… Ef DMinn er að breyta reglunum as the time goes by þá er ekkert gaman að spila því maður getur ekkert planað.

Þá er alveg eins gott að spila spil sem heitir “Amber”, franskt spil þar sem engir teningar eru notaðir. DMinn ákveðu bókstaflega hovrt eitthvað virkar hjá þér eða ekki. Auðvitað eru einhverjir statar… en það er alltaf DMinn sem segir bara “sry þetta abra tókst ekki hjá Þér… af hverju? bara…”
:)

En svo eru það sumir sem vilja bara spila hvað sem er og finnst þfínt þegar DMinn gerir bara eitthvað.

Já, það er alltaf best að fara eftir fyrirfram ákveðnum reglum og halda sig við þær. Annars skortir samhengi og gefur veikan grunn fyrir DM´inn ef hann sveigir reglurnar.

Annars er hægt að smíða reglur eins og manni lystir, það er allt í lagi en maður ætti að hafa samhengi við þeim og fara þá eftir þeim, en ekki breyta sjálfkrafa og sleppa reglum við hentugleika. of mikið af þannig spilun og þá er maður svo gott sem kominn í Action man.

Ég verð reyndar að viðurkenna að minn hópur hefur aldrei nennt að pæla í sumum reglum, aðallega vegna þess að þegar 3.0 kom á sínum tíma lásum við ekki hverja einustu reglu heldur byrjuðum bara að spila með þann grunn sem skipti mestu máli, character creation, combat kerfið og það allt. Við höfum t.d. aldrei pælt í carrying capacity, bara beitt common sense í þeim efnum. Það hefur svosem ekki hindrað okkur í að skemmta okkur í spilinu. Ég mæli hins vegar með því að þið notið þær reglur sem gefnar eru í bókunum, því ef þið notið þær ekki frá byrjun er mjög erfitt að fara að taka þær upp og nota þær seinna. Miklu auðveldara að sleppa út reglum sem ykkur finnst óþarfi heldur en að bæta við fleirum.

Ég mæli með að fylgja öllum reglum, nema ef það koma upp reglur sem eru algerlega fáránlegar, eins og með Hulking Hurler dæmið úr 3.0 þar sem að samkvæmt öllum gat hann notað steinhnullung á stærð við Mars sem vopn og átti að geta keypt hjá hvaða vendor í hverskonar smábæ sem er, þar sem að vopnið “rock” var eitthvað sem átti að fást allstaðar.

Hinsvegar getur verið mjög gaman að spila rpg með frjálsum reglum, ss. Ask Yggdrasil, en þá er skylirði að hafa DM sem er klár í sínu fagi.

Eitt vesenið með að nota ekki reglur er að það getur verið ósanngjarnt fyrir suma spilara. Sem dæmi ef ég er með Combat Reflexes featinn og Attack of opportunity er aldrei notað er sá feat náttúrulega algjörlega ónothæfur.

Persónuega finnst mér D&D vera spil þar sem fara verður eftir reglunum en önnur eru meira líbó á þeim.

“Rules are tools” - þetta snýst um að gera leikinn þannig að allir spilarar (og stjórnandi þar með talinn) hafi gaman af því sem þeir eru að gera. Einhver annar eða eitthvað annað á ekki að hafa áhrif á það.