NEI NEI NEI NEI!!!!!! Hvernig gat ég verið svona hugsunarlaus. Hvað á ég nú að gera?!? Hjálp, HJÁÁÁLP. Ekkert… Hvernig á ég að skeina mér??! Ég er fastur hérna, dæmdur til að enda ævi mína hér. það er ekkert sem ég get gert til að bjarga mér.

Hvernig kom ég mér í þetta klandur? hvað get ég nú til bragðs gripiðs. ég hugsa, og spyr sjálfan mig, enn ekkert svar berst. það er ekkert sem gera hægt er.

skyndilega heyri ég fótatak. klomp klomp klomp. Ég kalla á hjálp, og heyri fótakið stoppa. það byrjar svo aftur og færist nær mér. skyndilega sé ég haus með spurningarsvip gægjast yfir hurðina, lýtur á mig og fer svo burt.

NEIII EKKI FARA!! HJÁLPAÐU MÉR! Kalla ég, enn heyrir bara hurðina lokast. Ég verð fastur hér til eylífðar. Nú heyri ég rödd, er einhver til hjálpar?

Góðan dagin, og njóttu klósettisins, hér í vatnskassanum fyrir aftan þig finnuru pappír, haha. Ég elti röddina, fyrir aftan klósettið, þar er segulbandstæki. ARHGT. enn jæja, best að ná í pappírin. Ég opna tankin, og finn þar eitthvað, þreyfa mig að því og dreg það uppúr. Þetta er sandpappír?!

Á ég að skeina mig með þessu? Enn ég er með viðkvæma húð. nú þarf ég að taka erfiðustu ákvörðun lífs míns, á ég að bíða eftir frekari hjálp, eða skrapa allt hörund af þarminum mínum.

Klukkustundir lýða, og ég er búinn að nota klósettið aftur og engin hjálp hefur borist. Síminn er dauður, og veislan frammi er búin. Ég ætti að geta tengt rafalin úr kveikjaranum í síman og hlaðið hann. Klukkustundir líða og þá gerí ég mér grein fyrir því að þetta virkar einfaldlega ekki.

Nú er mér nóg boðið, ég tek pappírin, og skeini mér. ÁÁÁÁIII AAAH, þetta er vont. Viðkvæma húðin mín!! AAARG. AAAAEEGHESA. Að lokum missti ég meðvitund. Ég veit ekki hvað ég lá þarna lengi í roti, kanski sólarhring.

Ég vakna, og er illt í rassinum, enn er þó búin að skeina mér, og fer út. Ég mæti fólki á leiðinni, og horfir það undarlega á mig. Veit það hvað ég hef gert, vita allir hvað gerðist. Ég tek enga áhættu. Ég fer heim, og næ í byssu.

Ég hringi í vin minn Bjarna, og spyr ,,Veistu hvar ég var í gær?'' Hann segir já, og þá sting ég byssunni minni í munnin á mér og skýt, ég er farinn á stað þar sem alltaf er til nægur klósettpappír og ég mun aldrei þurfa að gera þetta aftur. ég er farinn, á betri stað.