Strákur keyrir móturhjól með kærustuna sína aftaná í 90 km/t.

Stelpan : Geturu minnkað hraðan smá. ég er hrædd

Strákurinn : Nei þetta er gaman.

Stelpan : Nei, það er það ekki. Gerðu það, þetta gerir mig hrædda.

Strákurinn : Segðu þá að þú elskir mig.

Stelpan : okey. Ég elska þig. Keyrðu rólegra núna!

Strákurinn : Knúsaðu mig.

Stelpan: Knúsar hann.

Strákurinn : Geturu tekið hjálminn minn og sett hann á þig? mér klæjar af honum.

Í blöðunum næsta dag :
Móturhjól keyrði útaf veginum og klessti á hús því að bremsurnar voru virkuðu ekki. Tvær persónur sátu á, bara ein lifði þetta af.

Sannleikurin er sá að þegar þau voru komin niður hálfa brekkuna þau keyrðu, fann strákurinn það út að bremsurnar virkuðu ekki, en hana vildi ekki að stelpan mundi finna það út. Í staðin fékk hann hana til að segja að hún elskaði hann og bað hana um að knúsa hann í síðasta skipti áður en hann sagði henni að taka hjálminn hanns og nota hann sjálf svo að hún mundi lifa þetta af, þótt að hann vissi að han mundi deyja.

Sá þetta eithverstaðar langaði bara að senda þetta inn.. Annars veit ég ekki hver höfundurinn er.