“Guuuvöööð! Ég er að verða of sein!” Stella stóð upp og hljóp inná bað. “Ef ég kem of seint aftur, Tommi drepur mig. ég verð að hætta sko. Bææææ!” Hún skellti á.
Drífa sig, drífa sig..meik, eyeliner, maskari..djöfull tók þetta langan tíma! Hún dreif sig í pils og hljóp út.
“Ég er að faar í bíó, kem ekki seint heim!” Kallaði hún áður en hún skellti hurðinni á eftir sér.
Þegar hún kom að bíóinu stóð Tommi fyrir utan.
“Mikið var,” sagði hann. “Þú komst þó núna áður en myndin byrjaði!”
Stella brosti bara og kyssti hann á kinnina. Rosalega var hún orðin þreytt á honum! Hún vildi tilbreytingu! Hún skimaði í kringum sig. Dáldið sætur þessi sem var að rífa miðana. Hún leit á hann og brosti. Blikkaði hann. Hann leit á hana eins og hún væri Hitler risinn upp frá dauðum. Þegar hún kom nær sá hún að hann var a.m.k 30 ára.
“Salur 1, oh, ég hata sal 1” stundi Tommi. “Alltof mörg sæti. Svo eru kannski ekkert margir á myndinni og fullt af lausum sætum…” Stella kinkaði bara kolli. Oh, hvað hann var böggandi! Ætti hún að hlaupa í burtu? Þða væri gott á hann. Durturinn var drulluleiðinlegur og hafði haldið framhjá henni! Algjör drusla.
“Heyrðu ég gleymdi..ég þarna, þarf að fara út að labba með köttinn,” stundi hún upp. Hún hljóp síðan út.
“Stella, komon, bíddu…” Hann kallaði á eftir henni. Hún hringdi í mömmu sína.
“Hæ mamma, geturðu sótt mig? Gerðu það! Ég er hjá Stjörnubíó, vertu snögg!” Hún skellti á og Tommi kom hlaupandi út.
“Hvað á þetta að þýða! Hleypur bara út! Og þið eigið ekki einu sinni kött! Hvernig vogarðu þér?” Stella svaraði ekki. Hún fór að gráta. Mamma hennar hljót að fara að koma.
Tommi færði sig nær, og tók utan um hana.
“Komon,” sagði hann. “Vertu góð.”
Þetta var kornið sem fyllti mælinn. Hún snéri sér við, sló hann utan undir og skyrpti framan í hann, rétt í því sem mamma hennar kom.
Hún fór uppí bílinn án þess að líta við.