Það var einu sinni bók sem var að labba yfir götu að leita af hundinum sínum því að bókin tÝndi honum og þurfti þá að
leita af honum en hún fann hann ekki.
Þá fór bókin í þunglyndiskast…
…þrem mánuðum seinna fanst bókin látin við heimili sitt. Allar bækurnar héldu að bókin hafi framið
sjálfsmorð en þa var ein löggubók sem að sá að það var um morð að ræða, en enginn trúði löggubókinni. Löggubókinn góða ætlaði
að sanna að þetta hafi verið morð.
Næsta dag byrjaði löggan að ransaka þetta “morð” en lögguforingjabókin bannaði henni þá fekk löggubókin kast og réðst
á löggubókarforingjann og beit putta af honum og þá leifði honum það, þá varð löggubókin glöð.
Fyrst fór löggubókin og yfirheirði mömmu bókarinnar. Mamman vildi ekki játa morðið svo löggubókin barði hana í klessu
þangað til að hún játaði og hún játaði. Þá kom pabbi bókarinnar og sagði að mamman var að ljúga.
Þá fór löggan í mál við mömmu bókarinnar og réð besta lögmanna bókina, sem hér Löggi Manni Bokarson, og eins og kom
fyrir áður var hann beslta lögmannabókin í heiminum og vann alla hafi bara einusinni tapað því að hann var svo veikur
að hann nennti ekki lengur að halda áfram með málið hann hafi tekið að sér 19487 mál og unnið 19486 og tapað 1 máli.
Mömmu bókin réð lélegastu lögmannabókina sem hjt Lögi Mani Bókkarson og hafi aðeins unnið 1 mál þegar hinn lögmaðurinn
var svo veikur að hann nennti ekki lengur að halda áfram með málið. Hann hafi tekið að sér 19487 mál og tapað 19486
og unnið 1.
Dómarinn var dómarabókin sem hét Dómi Mútson og elskaði peninga meira heldur en vinnuna sína.
Þá hófst málið.
Fyrst byrjaði Löggi Manni með að segja : “Þetta er bangsi… þa meikar engann sens… akkuru er ég að tala um bangsa
þegar þa er verið að rétta um lögbrot hjá konu? ég veit ekki þa meikar engann sens…”
Þá segir Lögi Mani “demn hann notar bangsavörnina aftur.”
Þá talar dómarinn. Og segir kviðdóminum að dæma. Kviðdómurinn segir að Mamman sé sök og dómarinn dæmir hana í dauðadóm fyrir
að ljúga að löggubók og þá gat löggubókin haldið áfram með að ransaka málið með bókinni sem var drepin.
Löggubókin fór í danskeppnina þar var fyrverandi vinkona bókarinnar og hún sagðist hafa drepið hana og hún fór í mál við
löggubókina hún réð Lögga Manna og sama sagan endurtók sig og löggubókin var send í dauðadóm en þá klikkaðst löggubókin og
beit puttann af Dóma Mútson svo að hann tók dauða dóminn á sig og lét dæma sig í staðin fyrir hann.
Þá kærði löggubókin vinkonuna og réð Lögga Manna en þa var enginn dómari svo að allir bitu alla puttana af vinkonunni og
og hún dó úr blóð missi. Og allir lifði hamingju saman til æfiloka (nema pabbinn því að hann varð svo veikur). En sagan er
ekki öll því að löggu bókin fanst dauður á nákvæmlega sama stað og venjulega bókin. Og svo var farið að ransaka morðið á
honum og það var uppgötvað að þa var eitt tímarit að þykjast vera bókin að þykjast vera tímarit að þykjast vera lampinn hafi
drepið hann eeen hann fékk sér besta lögfræðingar lampann sem hét Löggi Fræddi Lampason sem að var betri en en Löggi Manni.
Réttarhöldin hefjast! (dun dunn)
Löggi Fræddi: “yðar hátign dómari!” segir hann og horfir í augu dómarans,“horfð þú í augu mín!” Og dómarinn horfir í augu hans.
“þegar ég smelli fingrunum er þessi lampi saklaus” smell
Dómarinn:“hann er saklaus hvað er að ykkur”.
En þá klikkuðust bækurnar og lístu lömpunum stríð á hendur. Bækurnar gerðu innrás í lampabæ og tóku yfir frá suður lampabæ
að lampatorgi.
Næsta dag tóku lamparnir yfir lampatorg aftur en náðu næstum Lampaberginu en bækurnar héltu því. Lamparnir vissu ekkert hvað
til bragðs taka en þá föttuðu þeir…
Á þriðja degi sendu lamparnir út sérsveit til að fara krókaleið til Bókavíkur. En bækurnar voru með njósnara og fundu gaurana
og drápu þá og rústaði þeim öllum og unnu stríðið og lifðu hamingjusamar bækur til æviloka