Hann sat fyrir framan tölvuna sína. Blýantur í annari hendinni, kók í hinni. Opin stílabók við hliðina á tölvunni og notendaskrá á skjánum.
,,Byrjum bara á byrjuninni,” muldraði hann og velti fyrir sér nafni fyrsta notendans, ,,Silent Killer…Silent Killer…einhverstaðar hef ég heyrt það áður…Ahh…í einhverjum leik, hann var í einhverju Battlefield eða Call of Duty clani…hmm…hvað hét hann aftur í alvörunni? Ahh, já…auðvitað!” Hann lagði blýantinn frá sér og skrifaði sex stafa lykilorð. Hann ýtti á enter. Innskráning mistókst. Fjárinn, ,,Hann átti litla systur…hvað hét hún aftur..? S eitthvað…hmm…kannski þetta virki,”
Hann skrifaði annað lykilorð, sjö stafa í þetta skiptið. Innskráning mistókst.
Hann andvarpaði og reyndi aftur, í þetta skiptið var lykilorðið fimm stafa. Innskráning mistókst var það eina sem hann fékk upp á skjáinn.
,,Stóran bróður átti hann líka…úff…hef ekki hugmynd um hvað hann hét…jú, bíddu…stóribróðirinn fór á Olympiu leikana í stærðfræði…hver í ósköpunum fer eiginlega á Olympiu leika í stærðfræði?! Fyrir utan stórabróður Silent Killer, það er. Hmm…prófum það þá…”
Hann pikkaði sjö stafi á lyklaborðið og brosti. Hann var kominn inn.
,,Bingó,” Hann glotti enn breiðar á meðan hann skoðaði áhugamál notendans. Metall…byrjum á því…hann ýtti á metal áhugamálið á listanum, skrollaði niður og hryllti sig þegar hann sá mynd af Cliff Burton. Helvítis metal pakk. Ég ætla svoleiðis að sonna þessa gaura til helvítis!
Hann ýtti á einn af korkunum sem stóðu í skipulagðri röð enn neðar á síðunni. Hann las korkinn í hægðum sínum og glotti. Sorglega metal pakk!
Hann ýtti á ‘Nýr þráður’
Hann ætlaði svoleiðis að sonna þessa gaura.
Það kom upp tómur kassi. Hann hugsaði sig um í smá stund áður en hann byrjaði að skrifa.
“Metall er sorglegasta tónlist í heimi. Farið og fokkið mömmum ykkar, metalhausar! Það er ef þið eigið einhverja, götupakkið ykkar!”
Hann þetta stoltur yfir.
,,Ég er snillingur!” hann andvarpaði og ýtti á ‘Áfram’. Hann hafði búið til kork og hann var stoltur af því. Hann hugsaði sig um í smástund áður en hann ýtti á ‘egó’ hnappinn í horninu. Svo fór hann í ‘stillingar’ og svo loks í ‘myndin mín’. Hann ýtti á browse og skoðaði svo allar myndirnar sem hann hafði á tölvunni sinni. Frá ljósmyndum af honum og ömmu hans standandi brosandi við jólatré allt að myndum sem hann hafði tekið í Battledield.
Hann hugsaði sig um í stutta stund áður en hann valdi mynd af kalli úr Family Guy.
,,Fullkomið,”
Hann brosti út að eyrum og ýtti á ‘vista’.
Honum þótti þetta skemmtilegt. Hann ætlaði að halda áfram að spamma huga eins og hann gat það sem eftir var. Hann hafði hvort eð er ekkert annað að gera. Það var ekki eins og hann ætti neina vini. Hann vildi athygli og hann vissi að hann myndi fá hana á þennan hátt.
Hann hló upphátt að fyrsta svarinu sem han fékk við korknum sínum, eitthvað um að hann væri auli. Hann hafði þó ekki mikinn tíma til að hlæja því að hann varð að halda áfram að giska á lykilorð annara notenda.



Mig langaði bara að sýna hve sorglegur giskarinn er…