Nú ætla ég að skrifa skemmtilega, leiðinlega, hundömurlega og fáránlega sögu um sykur og serðingar.



Einn góðan dag í gufubaðinu hjá Sr. Páli, presti á Saurbæ, heyrðust miklar stunur, var þá ekki hann Sr. Páll að gamna sér með einni safnaðarstúlkunni sem hafði vont orð á sér fyrir hórskap og var hún sent til Sr. Páls til að fá fyrirgefningu syndanna. Sr. Páll sem var lýst sem góðum manni og miklum mannvini átti sínar dökku-hliðar og var hann mjög graður og hafði sést úti á túni með kúm, hestum og kindum og voru þær sýnir ekki ýkja fagrar fyrir vegfarendur en samt var aldrei náð Sr. Páli og því var þetta aldrei sannað. Daginn áður en atvikið í gufubaðinu gerðist hitti hann viðhald sitt, hana Fröken Serðingar Með-Hundum, og burjuðu þau straks að serða gekk þetta á í um tvo sólahringi samfleytt og var Sr. Páll því orðinn mjög fróður um allskyns stellingar og hvílubrögð. Drap hann svo kellinguna og henti henni út í skurð handa huldufólkinu frá Staðarkoti sem fögnuðu þessum fundi með því að gefa Sr. Páli ofurböllin Gelti Brandsson sem hafði áður verið á Klaufa frá Gáseyri og gert hann þekktan um allan heim. Eftir gufubaðsævintýrið senti Sr. Páll inn hestinn Bósa til að klára hana af og drap Bósi hana og héldu þá Bósi, Geltir og Sr. Páll í mikla svaðilför til að drepa páfann. Er til Rómar kom fékk Sr. Páll heldur óvænta heimsókn
frá Leður Hommus og var honum nauðgað af Bósa til dauða. Er kom að Vatíkaninu hittu svaðilfararnir vörð Páfans og hét hann Vörður Páfans, lagði hann fyrir þá eina þraut og áttu þeir að ná í hvíta vökva Seifs sem geymdur var í helvíti í svefnherbergi kölska, Helgötu 5c, ferðinn þangað gekk illa og var Bósi drepinn af ofurgyðjum frá Asíu í mikilli orgíu en Bósi náði að taka tvær með sér. Þá voru bara Sr. Páll og Geltir eftir og er til helvítis kom tóku þeir eftir, þeim til mikillar undrunar, að Kölski var gyðja, svo falleg að augu hennar gætu tæmt pung venjulegs manns, en sem betur fer var Geltir enginn venjulegur ofurböllur og Sr. Páll var enginn viðvaningur í kynlífsmálum og saman höfðu þeir mikinn kraft.
Kölski sagði að ef þeir vildu fá hvíta vökva Seifs yrðu þeir að gefa henni kynferðislega ánægju innan tveggja daga, játuðu þeir því tilboði og byrjaði leikurinn og eftir 1 dag 23kl. og 55 mín. var hún ekki enn búinn að stynja þá tóku Sr. Páll og Geltir á það ráð að kæfa tíkina. Með Gelti og Kröftum Sr. Páls tókst þeim það og náðu þeir þá í hvíta vökva Seifs og flýttu sér tilbaka til Rómar. Þegar þeir komu til Varðar og létu hann fá hvíta vökvann, hvarf hann oní hann og hliðið opnaðist. Voru þeir búnir að ganga í um tvo tíma án þess að finna tangur né tetur af Páfanum, svo gerðist það, Ðáfinn kom fljúgandi og lenti fyrir framan þá með ljósastaf frá almættinu sjálfu, Sr. Páll og Geltir skutu nokkrum rumshots að honum en rumshotin buguðu öll, þá var komið að Páfanum og hjó hann til Sr. Páls en hitti Gelti í staðinn og særði hann banasári. Var þá Sr. Páll einn á móti Páfanum og í reiði sinni sleit hann undan honum, át allt dæmið og kreisti gamlar graftarbólur í glas og vætti kverkarnar, var hann loks búinn að sigra Páfann. Eftir þetta fór Sr. Páll til Íslands, giftist Gunnlaugi hinum fagra og settist að á
Hinseginkoti á Flatey í Bárðardal og lifði ánægður til æviloka.

Credits:

Sr. Páll

Geltir Brandsson

Bósi.