þegar ég horfi á stjörnurnar svíf ég um skýin og sofna róleg og snúi upp á nefið því að þú vilt ekki sjá, heyra eða borða mig. smá saman vakna ég úr rotinu og fatta að ég sit á bekk niðri í bæ og er að skrifa ljóð. ó guð hvers vegna gerast hlutir eins og þeir gerast? hver er tilgangur lífsins? en ef að maður sér hvað blómið breytist ört er það af hjartans náð og er þess vegna að brjóta heilan um
hvort að ég ætti að tala um þetta og segja: já. ég lít upp og sé þig. þig þig þig og þess vegna er ég að gera hér örlitlan kaffisopa og sný mér að klárnum sem að mér var nýlega gefið og þess vegna…….