Ég heiti Zakarías og þetta er mjög ósmekkleg síða.Ég borða mikið af pulsum og oftast með sveppum. Einu sinni átti ég hest, núna á ég kött. Ég bý einn í kofa holu sem faðir minn átti áður en fasistastjórn íslands handók hann og lætur hann tala dönsku við kindur. Áður en hann var handtekinn fannst honum gaman að veiða pulsur. Ég hef aldrei hitt móðir mína því hún dó við að reyna sturta mér niður í barnæsku. Ég átti einu sinni systir en hún flúði, pabbi sagði oft að hún væri of hrædd við að taka þátt í byltingunni.

Þegar ég verð stór ætla ég að verða döðlubóndi og þá helst í kolumbíu. Mig dreymir um að eiga dýr en þau flýja mjög oft eða einfaldlega drepa sig. Einu sinni átti ég vin en hann drap sig líka. vinur minn hét Jóhann og var alltaf í drapplitum buxum og í bleikum hlýrabol. Ég byrjaði að vera vinur hans útaf allir voru að kalla mömmu hans kiðilfætta smáveru. En hún hafði ekki alltaf verið kiðilfætt, það gerðist nebblega svolítið í byltingunni sem dóttir sonar ömmu minnar þorði ekki að taka þátt í. Mamma Jóhanns var undirliðþjálfi í sprengiherdeild 24 GB undir mexicoflóa syðri. Hún var kona sem barðist til síðasta dags eða þegar hún var handtekinn fyrir að einangra börnin sín eða fela þau í pappakassa. Jóhann var eitt af börnunum sem var haldið í pappakassa og fékk sveppi í æð og borðaði turtles kalla. Það má leita aftur til þeirra tíma að hann framdi sjálfsmorð, það var aldrei spurning. Mamma hans reyndi reyndar að drepa mig og ásakði mig um að hafa verið svo leiðinlegur að ég væri bókstaflega drepleiðinlegur. Svo drepleiðinlegur að hann framdi sjálfsmorð. Mér fannst mjög leiðinlegt að hún væri að segja þetta svo ég tók upp á því að dulbúa mig. Ég Dulbjó mig sem spiderman og þá fóru allir í hverfinu að gefa mér respect. Þá kom Hrafn ofurskáti og bauð mér í battel, ég sagði Bring ya whole crew og við skildum. 3 fellu í valinn.

Ég hef aldrei átt vini og besti vinur minn er talvan mín og hún á meira að segja fleirri vini en ég. Ég hafði nú Jóhann en hann drap sig. Stuttu eftir dauða Jóhans tók ég trú , en enga venujulega trú ég bjó til mína eigin trúarsöfnuð. Ég hóf trúnna með því að borða 7 bjúgu á lærunum, trúin byggist að mestu uppá því að labba á lærunum sem telst ógerlegt nema fyrir fólk í levis fötum. Skyndilerga kom Stjafsjetningja Dvergurinn og sagðist ætla að vera leiðtoginn. En þá kom en skyndilegra, ríki feiti kallinn sem var sama um alla. Og allir í söfnuðnum vildu drepa mig og þar með lauk æfi minni.



Svona var nú líf mitt nú ómerkilegt. Frá því að hafa drepið mömmu mína þegar hún reyndi að sturta mér niður og þegar einasti eini vinur minn framdi sjálfsmorð þá hefur mér alltaf liðið illa. Mér hefur alltaf fundist ég þrepinu lægri, skrefi á eftir, þannig séð aldrei borið virðingu fyrir sjálfum mér. Nú kveð ég Hr. Zakarías Þiðrik sem dó að 25 ára án þess að ná kynþroska án þess að hafa eignast almennilegan vin, án þess að hafa deilt lífinu með neinum, án þess að komast útúr hverinu mínum og vera óhætt þar. Fara eitthvað án þess að vera laminn, andlega sem líkamlega.

Hr.Zakarías Þiðrik