Ég átti eitt sinn hund, sem var af tegundinni Poodle. Ég tók við honum sem hvolpi, og skýrði hundinn “Litla Sæta Krúsí Pús”. Hundurinn var mjög indæll þó hann hefði ekki hlotið neina þjálfun. Alltaf góður við börn sem og fullorðna og ekki datt neinum hug að hann skildi nokkurn bíta. Eitt sinn þurfti ég að fara erlendis, nánar tiltekið Amsterdam, vegna vinnu minnar. Ekki var sá möguleiki fyrir hendi að taka Litla Sæta Krúsí Pús með. Því varð ég að láta hann í pössun, og ég vildi helst ekki fara með hann á Hundahótel vegna sögusagna um sjúkdóma sem þar bærust á milli hunda. Ég leitaði til ættingja og vina en allir uppteknir.

Svo mundi ég eftir gömlum frænda mínum sem hét Krypplingur. Hann var gamall sjómaður og nýkominn á eftirlaun sem hundaþjáfari Sérsveitarinnar í NY. Þar breytti hann ljúfustu Labradorum verstu sérsveitarhunda veraldar sem réðust svo harkalega á glæpamennina að þeir misstu oft útlimi. Svo fór ég til Hollands og skildi hundinn eftir hjá honum Krypplingi frænda. Ég hringdi eftir 2 daga heim og allt gekk eins og í sögu hvað varðar Litla Sæta Krúsí Pús. Ég átti bara eftir að vera í 4 daga útí Hollandi.

Þessir 4 dagar liðu og loks var ég kominn aftur heim. Ég stefndi beint til Krypplings á leið heim frá Leifsstöð til að sækja Litla Sæta Krúsí Pús. Ég kom heim til Krypplings og dinglaði bjöllunni. Krypplingur opnaði dyrnar og heilsaði mér. Ég sá Krúsí Pús fyrir aftan Kryppling bandbrjálaðan og hlekkjaðan í búri. Ég spurði Kryppling reiður: “ Hvað í andskotanum hefuru gert við Litla Sæta Krúsí Pús?”. Hann svaraði :“Ég breytti honum á mannóðan hund sem bítur af karlmönnum typpin! Múhahaha!!”. Ég gekk beint inn til Krypplings í átt að búrinu þar sem Krsí Pús var hlekkjaður. Ég vildi ekki trúa orðum Krypplings og opnaði búrið. Þá stökk Litla Sæta Krúsí Pús útúr búrinu og beint að klofinu á mér. Hann beit af mér liminn og tók þrjá putta af hendinni á mér. Hann hljóp svo beint út fram hjá Kryppling sem stóð í dyragættinni hlæjandi. Litla Sæta Krúsí Pús hljóp beint niðrá Hlemm en Krypplingur átti heima ekki langt frá. Krúsí Pús beit hausinn af einum rónanum og hendina öðrum. Einnig beit hann typpin af þeim öllum.

Litla Sæta Krúsí Pús var þó fangaður að lokum og skotinn til bana eftir að hafa bitið typpi og útlimi af 16 karlmönnum, þar á meðal ég. Seinna komst ég að því að Krypplingur væri depressjónískur manískur og ekki löngu síðar framdi hann sjálfsmorð. Hér sit ég fyrir framan tölvuna og grein um þessa hræðilegu raun mína, án typpis, og get því ekkert stundað mök, hvorki með karlmönnum né kvennmönnum.