Ég heiti carter, ég á heima í litlum bæ nálægt New York.
ég hef þurft að þola alla mína tíð með ofsjónum. t.d ég vakna sé konuna mína sem heitir Jenni í pyntingartæki við hliðin á mér og ég reyni að leysa hana en þá var hún bara sofandi.
þetta hefur meira að segja eyðilagt vinnuna mína, ég var á fundi og yfirmaður minn var með ræðu hann stóð uppi á sviði, mér sýndist hann halda á byssu og væri að miða, ég hljóp uppá svið og kýldi hann niður en þá sá ég að hann var bara með blöð. Þá var ég rekinn.

eitt sinn fór ég til læknis til að fá lifin við þessu. hann gaf mér miða sem á stóð ofsjónarsprauta. ég labbaði niður í abótek til að fá mér þessa sprautu, hún sagði tvisvar á dag morgni og kvöld og ef þú sprautar oftar hefur það skaðleg áhrif á heilann og sjónina.

Ég kom heim kl.10 um morgun og sprautaði mig allt gekk vel. það sem eftir var dagins sá ég engar ofsjónir. um kvöldið sprautaði ég mig líka sem var ekki gott en til að hætta með ofsjónirnar varð ég. Svo fór ég að sofa, og Jenni kom heim. hún labbaði til mín og hugsaði með sér hann hefur ábiggilega gleymt að fá sér sprautuna og sprautaði mig ég vaknaði ekki og renkaði ekki einu sinni við mér.

framhald