Stormur hylur allt. Snjóbylurinn hefur staðið í rúma viku. Þetta er undursamlegt veðurfar. Enginn kemst út úr húsi nema loftið sem streymir út og inn ber alltaf dálítið af snjó með sér. Skólinn er lokaður og hefur verið það alla seinustu vikuna. Yndislegt að búa á Íslandi. Engar áhyggjur, aðeins hrein afslöppun, alla vega var líf mitt þannig þar til storminum lauk. Ó já. Þar til storminum lauk.

3. Febrúar

Stormurinn hefur staðið í rúmar tvær vikur. Engin hefur komið í heimsókn. Ég sem hélt að ég ætti einhverja vini. Nei, það virðist allt hafa verið blekking. Líf mitt er blekking í blindbyli. Ótrúlegt, ekki satt.

10. Febrúar

Storminum lauk í nótt. Áhyggjurnar hófust strax og ég vaknaði. Örugglega mörg þúsund fuglar flugu inn í kofann og görguðu af öllun mætti. Ég hélt fyrir eyrun. Ég öskraði af sársauka. Krákurnar kroppuðu í bakið á mér. Mávarnir gogguðu í hausinn á mér!! AAAARRRRHHHHHHH!!!

Ég missti meðvitund. Ég sá eitthvað hvítt ljós í enda gangsins. Nei, nei ekki fara, komdu aftur. Hvíta ljósið fjarlægðist burtu og flaug svo á brott eins og fugl. Af hverju vaknaði ég ekki aftur. Skyndilega datt ég niður svört göng. Umlukin eldi. Mér fannst ég vera mörg ár á leiðinni niður þessi göng.

Þegar þessi göng enduðu datt ég ofan í brennandi hraun. ég öskraði, en, en ég þagnaði skyndilega. Þetta var ekkert sársaukafullt. Rauð persóna með horn á höfði sér birtist fyrir ofan mig, hlæjandi og spurði: “ Þægilegt, ha ? AHAAHHAHA….Múhahahaha”!! Ég svaraði : “Reyndar ekki, þetta er bara hið besta bað held ég”. Þá þagnaði hann og reif mig upp úr rennandi hrauninu. Hann fór með mig uppá tind þarna neðanjarðar. Já gott fólk, ég var í helvíti, heimili Satans, sem ég hafði nú hitt sjálfur í eigin persónu. Satan tók mig inná á skrifstofu. Þetta var hans skrifstofa! Aldrei hafði mig dottið í hug að Satan ætti eigin skrifstofu. Hann talaði í einhvers konar kalltæki. Hann sagði : “Hitler, Osama, komiði upp , það er fundur, ég held að við höfum fundið ”þann rétta".

Framhald kemur seinna.