Komiði sælir kæru hugarar.
Ég er byrjaður að skrifa bók, og langaði til þess að deila með ykkur fyrstu tveim köflunum.
Þetta eru stuttir kaflar, en verða þá fleiri í staðinn.
Það geta leynst ýmsar villur í textanum, og ekki kannski alveg fágað málfar, enda er þetta ennþá hrátt. Bið ég ykkur þar af leiðandi um að láta það ekki trufla ykkur.
Gjörið svo vel.

Kafli 1 - Mistök valdamannsins

Ég heiti Gaur Georg og ég er 1,77 á hæð. Ég er að leita að innihaldsríku sambandi við
klára og skemmtilega konu, og svo væri ekki verra ef að hún kynni svolítið fyrir sér í
rúminu ;)
Svo finnst mér gott að láta baka fyrir mig
Ef þú ert þarna úti, láttu þá heyra í þér ! ;)

Björn las eina ferðina enn yfir bréfið og hryllti. Hann hafði aldrei prófað neitt þessu líkt.
Hann hafði að vísu einu sinni fengið typpi upp í rassinn, en það er ekkert eins og að
setja auglýsingu í blað. Björn bjó einn með hundinum sínum, Kela. Keli var bráðgáfaður
púðluhundur sem að hafði gaman af því að lesa. Hundar kunna ekki að lesa.
En nóg um Kela. Í kvöld átti Björn heitt stefnumót með systur sinni, Pálínu. Hann vonaði
bara að hann yrði ekki eins fullur og seinast og reyndi að fá hana heim til sín.
Systir hans var með flottan rass, rass sem að hægt var að baða sig í á köldum rigninga-
sunnudögum. Hann var heitur og hlýr og átti hug hans allann.
Björn lagði af stað út, en greip með sér gameboy tölvuna sína, ef að honum skyldi leiðast.
Systir hans var ekki skemmtilegasta manneskja í heimi.
Þar lágu mistök hans.

Kafli 2 - Sjóðheitur aðalréttur

Pálína var þegar mætt á staðinn, en var ekki ein. Birni brá heldur betur í brún þegar hann
sá að þarna með henni, satt fyrrverandi ástmaður hans, hann Börkur. Börkur var tvítóla og
því höfðu hann og Björn skemmt sér vel á næturnar. Hann átti kött sem að hét Bríet Óskarsdóttir.
Börkur unni kettinum og það sást vel á honum. Afturendi kattarins var allur blóðrauður og marinn.
Björn hafði aldrei fýlað að leyfa dýrum að slást í leikinn, en eftir að hann kynntist Birni,
snerum spilin við. Núna nýtti hann hvert tækifæri, þegar hann strauk á sér magann, til að fá
hundinn upp í rúm. Ef að hundurinn hlýddi ekki varð Björn reiður og var vanur að æla yfir hann
kverkaskít. En aftur að stefnumótinu.
Pálína lét vel að Byrki og Björn komst ekki hjá því að líða dálítið ílla þegar hann settist við
borðið hjá þeim. Pálína hóf þá raust sína og kallaði hátt og snjallt á þjóninn.
Björn sagði lítið allt kvöldið, fylgdist bara með Pálínu og Byrki í skemmtistaðasleik. Þau létu
nautalundina alveg vera. Þegar dagur var að kveldi kominn og tími til að halda heim, var BJörn
manna fegnastur. Honum langaði bara til að komast heim, hella í sig rauðvíni og horfa á Titanic.
En allt kom fyrir ekki. Pálína var svo hrifinn af þessum tveim stæltu mönnum að hún stakk upp á
píramíta. Börkur tók vel í það, en Björn var efins. Átti hann fara heim með tveim fyrrverandi
bólfélögum sínum? Honum rann kalt vatn milli skinns og hörunds. En ákvað á endanum að slá til og
hella sig einfaldlega fullan á leiðinni.