*******… ég er búin að vera hrifin af þér núna næstum ár.
Ég get ekki sett tilfinningar mínar í þetta bréf en ég ætla samt að reyna eins og ég get.
Ég verð bara að reyna að koma hugsunum mínum hér fyrir af því að það mun ekki hvarla að mér að segja þér í eigin persónu.

Ég elska hvernig þú brosir til mín og hlærð.
Ég elska hvað þú ert djúpur.
Ég elska hvað þú ert einlægur.
Ég elska hvað ég get treyst þér.

Ef svo væri að þú værir með sömu tilfinningar gagnvart mér myndi ég eflaus gráta úr gleði.
En ég veit að það er ekki satt.
Af því að ef svo væri þá væri ég ekki alltaf sú sem sagði hæ, ég væri ekki alltaf sú sem byrja samtal á netinu og ég væri ekki sú sem þarfnaðist stöðugt að horfa á þitt fallega andlit.
Ég er greinilega með mikið sterkari tilfinningar til þín en þú til mín.
En ég veit hvernig þér líður,
ég var einu sinni í þínum sporum.
Með ***.
Hann var miklu hrifnari af mér heldur en ég af honum.
Hann var byrjaður að vera uppáþrengjandi og þurft stöðugt að hittast. Ég var byrjuð að þola hann ekki og hann endaði upp hatandi mig.
Ég vil ekki að þú byrjið að hugsa um mig eins og ég hugsaði um hann.
Ég vil að þú hugsir um mig eins og ég geri um þig.
Ég vil heldur ekki enda uppi eins og ***.
Með vonsvikið hjarta.

Ég vil hlægja með þér.
Ég vil haldast í hendur.
Ég vil kyssast.
Ég vil geta sagt við umheiminn að ég er ástfangin.
Ég vil geta sagt öllum að ég á besta kærasta í heimi.
Ég vil þig.