Gunnar: Ertu með flatkökur?

Kokkurinn: Hamra?

Gunnar: Ég ætla að fá tvær. Eina með hangikjöti og rauðkáli og hina með öllu nema tólg.

Kokkurinn: Ertu að meina þetta? Ertu með hamra?

Gunnar: 2 kók í gleri með hvítum miða og… hérna, má ég nokkuð hringja?

Kokkurinn: Hvenær byrjaði þetta? Ertu nokkuð búinn að fá stólpípu?

Siggi: Má ég fá pulsu?

Kokkurinn: Það er nú algert helvíti að vera með svona hægðavandamál, ha.

Gunnar: Láttu mig svo fá bland í poka fyrir rest og rusl.

Halldóra: Til Mexíkó? Það er geðveikt.

Siggi: Öllu nema steiktum, hráum, tómat og sinnepi. Hafðu extra remúlaði.

Kokkurinn: Ég er nú gamalreyndur stómasjúklingur, ef maður má orða það þannig, he he.

Gyða: Hann var ótrúlega sætur og sexí. Deddi var geðveikt abbó mar.

Kokkurinn: Annars er nú svoldið síðan ég losnaði við pokann.

Gunnar: Takk, bið að heilsa systur þinni.

Halldóra: Hvenær ætliði að fara? Fyrirgefðu, ég ætla að fá stóran ís með dýfu og kurli.

Siggi: Og appelsín, opnana.

Kokkurinn: Já, þú verður að láta kíkja á þetta maður, bídd´aðeins,
fröken, einn pripps og kaldann takk, og prins, pripps og prins.

Gyða: Koddu, kíkjum til Sollu.

Afgreiðslumaður: Krakkar, út með ykkur ef þið ætlið ekki að versla.

Siggi: Launamiðann, og síríuslengju.

Kokkurinn: Hvað er það mikið? 600 kall?!? Ert´eitthvað klikkuð? Djöfull er þetta dýrt. Æ, Nonni ertu þarna, æ ég er í sjoppunni, það er verið að blóðmjólka mann, 600 kall fyrir pripps og sígópakka maður, þetta er geðveiki. Hættað reykja? Ertu vitlaus?

Halldóra: Takk