Ég hata þig.

Af öllu mínu hjarta, eftir allt sem hefur gerst, þá ætti það ekki að koma þér á óvart. Þú ert lítil, slímug, ógeðsleg rotta, sem með gjörðum þínum hefur breytt mér úr frekar sómakærum manni í djöfullegan drykkjufant og morðingja.

Ekki svona venjulegan morðingja, nei. Ég hef einsetið mér að myrða þig hægt og rólega - en ekki venjulega, nei.

Dauðinn er merkilegt fyrirbæri. Sumir þrá hann, sumir hræðast hann - en allir upplifa hann fyrr eða síðar. Dauðinn er ekki einstakur, dauðinn er ekki þess verður að vera mitt markmið fyrir þig. Nei, þú munt kveljast. Líf þitt verður ein stór ógeðishola, full af brostnum vonum og skömm. Í staðinn fyrir þægilegt… venjulegt líf, skaltu þiggja þessa gjöf frá mér. Af fullkominni andúð færi ég þér vansæld, skömm, fátækt og jafnvel sjálfsmorðshugleiðingar sem aldrei verða fullkomnar.

Ég vona að einn daginn geti ég komið hreint út..og bara sagt þér hversvegna líf þitt var svona. Afhverju þú engist í vesæld, helst ekki á starfi og hversvegna þú hræðist… allt.

Þetta er þér að kenna, þú gerðir mér illt, þú braust mig, þú hræktir mér útúr þér, þú spilaðir þig í kringum mig og drapst samkennd mína.

Ég var ungur og vitlaus, og þú líka. Þú talaðir við mig - en bara stundum. Þú hjálpaðir mér - en bara stundum. Þú huggaðir mig - en bara stundum. Stundum hundsaðirðu mig, stundum hlóstu að mér og stundum særðirðu mig.

Ég var ekki… hrifinn af þér, ástfanginn eða þannig kjaftæði. Mér líkaði í raun fremur illa við þig. En samt tókst þér einhvernveginn að lauma í mig þessari ofurvesæld, fáránlegu hugsunum og allrahandar ógeðishátti.

Ég á pening - nóg af pening. Það er ekki þér að þakka. Núna get ég ferðast um og hjálpað fólki að mæta örlögum sínum.

Á síðasta ári skrapp ég til Indlands. Afar sérstakt land. Ég ferðaðist um landið og sá skiptinguna - fylgdist með þeim lægst settu, hjálpaði þeim laumulega að bæta sig - og drap þau svo. Þau ættu að þakka mér, í næsta lífi verða þau jafnvel prinsar. Eða kýr. Eða eitthvað álíka framandi og skemmtilegt.

Þaráður var ég í Sómalíu. Þar voru allir sveltandi og þjáðust af eyðni. Svo hvað gat ég gert, nema losað veslings fólkið frá þjáningum sínum?

Þaráður var ég í Frakklandi. Þar drap ég bara uppá sportið.

Og hvað segir þetta þér? Að ég sé hræðilega geðveikur, að það ætti að loka mig inná hæli, brenna mig lifandi eða hengja mig í næsta tré?

Nei, ég er alveg jafn heill á geði og næsti maður. Hvernig ætlarðu svosem að mæla geðheilsu mína? Koma með risastórt tæki sem pípir sí og æ og festa það við heilann á mér? Þú hefðir ekki einu sinni efni á skó einsog fyrir þér er komið.

Þú færð ekki að vita… ekki strax. En treystu mér, einn daginn kem ég og gjörsamlega eyðilegg þig. Þú gerðir þitt besta til að eyðileggja þig en þú styrktir mig bara. Ég ætti að þakka þér en… þú reyndir engu að síður að eyðileggja mig og þú skalt gjalda fyrir það.

Og svo þegar ég er búinn með þig… þá… þú! Hvað hefur þú gert af þér undanfarið?