Sumir lifa af því að þeir þekkja ekkert annað, ég lifi af því að lífið þekkir ekkert annað. Ég er það sem lífið sjálft lítur á sem líf, sjáðu til lífið veit ekkert að þið séuð að lifa því, það er að berjast við að lifa mér. Flókið?

Ég hef lengi varið mínum tíma í að hugsa um hvað ég geri, hvað ég er, hvað sé mitt líf.


Ég veit það ekki, ég hef aldrey vitað það og ég mun aldrey vita það.
Samt held ég áfram að leita, leita að tilgangi, merkingu, einhverju. Kannski ætti ég bara að hætta að leita, hvað geri ég þegar ég finn svar? Ef ég finn svar.

Ég ætla að finna svar, ég skal finna svar, ég mun finna svar. Trú, allt sem ég þarf er trú. Trú á hvað? Mig? Þig? Hann? Ég er farinn af stað