“ugh?”

Andri 28 ára gamall karlmaður vaknaði aðeins fimm mínútur í sjö.

“vóó”

Andri vaknaði með hausverk, úfið hár og rauð augu *hóst*.

“Asprín..” Sagði Andri og sturtaði pillum ofan í sig.

Hann stóð upp og labbaði framm…

Ekkert beið hans, lífið hans var alveg tómt.

Hann labbaði inn á klósettið og meig.

Hann fór út af baðherberginu og labbaði hægt fram gangin, greip um hurðarhúnin, snéri og labbaði inn í eldhúsið.

Hann labbaði að vasknum, skrúfaði frá og vatnið seytlaðist niður líkt og lítill foss, hann tók smá í hendurnar og skolaði á sér andlitið.

“Þetta er betra” hugsaði Andri.

Hann opnaði ískápin og greip Hæ-Sí.

*Gúlp*

Hann drakk allan Hæ-síin og labbaði inn í stofuna sína.

Síminn hringdi einmitt þegar hann sast ofan á stólinn, hann fór löturhægt uppúr stólnum og hlussaðist að símanum og svaraði.

Símamaður-“góðan daginn er.. Andri við”
Andri-“haaa? Nei, Já Ok hann er hér”

Andra svimaði hann snérist í hringi og allt í kringum hann varð rautt, hann missti síman á gólfið og datt svo sjálfur, hann gat ekki hreyft sig.

Hann heyrði rödd úr símanum “Hæ, er þetta Andri?”

“Nei?”

“Ok”

*Skellt á*

Andri lág þarna og byrjaði að rúlla sér og hlægja líkt og lítið barn.

Hann stóð upp glaður og ákvað að gramsa í símaskránna að gömlum vinum til að heilsa uppá, þarsem að hann hafði ekki beint verið besti vinur síðustu fjögur ár, hann hafði bara dottið inn í vitleysu.

Hann gramsaði í símaskránna “Björgvin Halldórsson”

Sími : 5672172 hann hringdi.

*Biiiib*

*Biiiib*

*skruðningur*

Maður-“góðan daginn”
Andri-“Halló er þetta björgvin?”
Maður-“Já þetta er hann hver ert þú með leyfi?”
Andri sem var svo glaður að það láku tár niður kinnannar svaraði-“þetta er andri *sniff* gamli vinur þinn”

Björgvin tók sinn tíma að hugsa og svaraði svo með ofsakæti “Hey! blessaður gaman að heyra í þér”

Andri-“Já gaman sömuleiðis.. hérna ég var að spá í hvort ég gæti kannski komið og bara spjallað kannski farið út eða eitthvað í hvöld, kannski hringja í aðra gamla vini?”

Björgvin-“Já Endilega”
Andri-“já ok ég kem bara”
Björgvin-“já”

Andri hafði ekki séð björgvin í 14 ár.

Andri hljóp út en steig á þrösskuld á leiðinni út.

Hann keyrði alla leið að hverfinu og lagði við endan á götuni, hann labbaði inn hverfið og bankaði á hurð.

Maður í bláum hlýrabol kom til dyra, maður með skakkt andlit og stutt svart hár.

Andri-“HÆ! er þetta ekki björgvin?”
Maður-“Björgvin..jú það er ég”

Maðurinn bauð Andra inn.

Andri labbaði inn í íbúðina og virti hana fyrir sig, druslulegt einbýlishús ekki sá Björgvin sem hann þekkti.

Andri snéri sér að björgvini, Björgvin brosti til hans og þeir fóru inn í eldhúsið, Björgvin hellti kaffi í bolla.

Andri settist niður og var bara nokkuð ánægður að hitta Björgvin eftir svona langan tíma.

Björgvin kom með tvo kaffibolla en hrasaði og sullaði á magan hans Andra.

Björgvin benti Andra á baðherbergið og Andri fór þangað til að reyna ná blettnum úr.


Hurðinn hallaðist meðan Andri var að þrífa blettin.

Andri snéri sér við og ætlaði út en Björgvin með geðveikisglott stóð beint fyrir framan hann.

Voooóóóoooóóó! sagði Andri því honum brá svo.

Björgvin reif í hárið á honum og henti honum ofan í baðkarið, Andri var orðinn hræddur en brosti svo með geðveikisglampa.

Björgvin greip um hálsinn og beit og beit í hendina og magan og útum allt.

Öskur bárust frá húsinu frá báðum aðilum, svo stóð Morðingin/björgvin uppúr baðkarinu og hreinsaði sig og fór í önnur föt.

Bankað var á dyrnar, það var maður með könnun frá Gallup.

Maðurinn-“Á björgvin heima hérna?”
Morðingin-“Nei það er í næsta húsi við”

Fattiði? Haa? Haa?

Endir.