Jég kom í miðjum klíðum. Þá voru Chuck og skvísan undir háum hamri en þrjótar uppá og skjótandi niður og æpandi á þau að sýna sig, mótstaða væri vonlaus. Hún hristist og skelfur en Chuck segir henni að bíða, hann þurfi aðeins að skjótast. Svo læðist hann meðfram hamraveggnum með hengiflugið fyrir neðan og kúlnaregn allt í kringum sig. Klifrar upp og kemur bófunum á óvart, hálsbrýtur einn með karatesparki og lúskrar svoleiðis á hinum að þeir telja hollast að stinga af á hestunum. Það kemur í ljós að Chuck er alblóðugur og illa haldinn en hann ber þetta vel og er ekkert að væla.

Það fer að kvölda upp í fjöllunum og ískuldi. Chuck kveikir eld upp á gamla móðinn og er að safna plöntum til að lækna sig og drepa eðlur í matinn. Kvenmaðurinn kvartar um kulda. Þau eru farin að sofa þegar grimmur skógarbjörn læðist að þeim og hugsar sér gott til glóðar. Chuck vaknar og má nú beita sínu ýtrasta til að stökkva bjössa á flótta. Fær nokkur sár í viðbót og eitt þeirra sérstaklega ljótt á maganum. Hann getur varla gengið maðurinn. Um morguninn eldar hann jurtasúpu, það er svo gott við magasári. Þrjótarnir hafa verið að bíða eftir þeim en eru nú komnir og þarf Chuck að berja þá aftur í hakk meðan kvenmaðurinn æpir. Hann gengur þannig frá hnútunum að þeir koma ekki aftur.

Svo er að reyna brjótast til byggða. það er farið að snjóa og þungfært, ekki síst fyrir stórslasaða menn með bjargarlausa konu í eftirdragi. Það tekur að kvölda og hann finnur helli fyrir næturstað. Kemur reyndar í ljós að það er eitthvað gruggugt á seyði þar, hellirinn er fullur af mannabeinum og hauskúpum og honum finnst ráðlegast að tygja sig. Þá labbar sér inn snjómaðurinn ógurlegi og nú máttu ekki halda að ógurlegur sé ýkt. Fyrirbærið er 3 metrar á hæð, rúmur metri í þvermál og þar fyrir utan herfilega ljótur. Hann horfir á Chuck og urrar illilega. Svo tekur óskapnaðurinn Chuck, hendir honum til og frá, lemur hann, fær sér bita af honum og hendir honum 100 metra niður stórgrýtta fjallshlíðina. Þá snýr hann sér að kvenmanninum og slefar af hungri.

Chuck rankar við sér og er nú verulega farið að draga af honum, sést varla í hann fyrir blóði og ekki heil tuska utan á honum. Hann brýst upp hlíðina og nær að komast inn í hellinn aftur á sama augnabliki og ófreskjan er að taka fyrsta bitann af aumingja konunni. Síðan fær hálfmennið makleg málagjöld með hníf sem var falinn í sokk Chucks. Þau labba út og konan fer að tala um ástandið á sér og hefur þar að auki ekki farið í bað í þrjá daga.

Þá segir Chuck að hún hafi aldrei litið betur út en einmitt núna.