Ókey dúds…. þið eruð búin að taka svo frábærlega í þetta allt saman hjá mér að ég verð að senda þetta inn. Þetta er næstsíðasti hlutinn. Takk takk takk! Ég bjóst í alvöru ekki við svona frábærum viðtökum frá ykkur =)

Laugardagur 28. Júní
Mér dreymdi að ég væri hestur. Ég labbaði um allt og reið öllum hestakellingunum, og át síðan gras, labbaði um allt og lá í leti, síðan komu alltaf einhver krakkafífl og vildu klappa mér, svo kom allt í einu fljúgandi svín í löggubúning og reyndi að handtaka mig, ég reyndi að hlaupa í burtu, en þá komu bara fleiri og fleiri svínalöggur sem ætluðu að taka mig, það voru komnar svona fimmhundruð svín að elta mig, svo náði mér minnsta og aumasta svínið, svo komu allar hinar svínalöggurnar með hnífa og alls konar svoleiðis og byrjuðu að brytja mig niður, allir hinir hestarnir horfðu bara á mig og gerðu ekki neitt, þeir voru að fara að hakka mig þegar ég vaknaði með duglegasta öskri sem ég veit um. Heiða var búin að reyna að vekja mig í einhvern tíma, hún var nýbúin að hringja í bankaþjónustuna og það var búið að leggja inn hjá henni, hún ætlaði til Egilsstaða að kaupa eitthvað í matinn og fá annað pilluspjald og bara þetta venjulega, reiknaði með að vera úti í svona sex tíma, það tekur náttlega alveg feitan tíma að keyra aftur út á þjóðveg. Mér kveið ekkert fyrir deginum, nóg af vídjóspólum, fullt af músík, andskoti margar bækur og allt, það var komið hádegi þegar Heiða fór út, já, ég á alltaf eftir að lýsa henni fyrir þér, hún er svona á milli 165 og 170 sentimetrar, algjört beib með flott brjóst, hún er með rautt hár og er alveg dýrslega gröð allan daginn, sounds lika a dream woman! Veðrið var alveg nákvæmlega eins og það var í gær, yndislegt, eftir að ég var búinn að fá mér að borða og svona fann ég haus sem var falinn inni á klósettinu ásamt nokkrum hass bútum, þeim henti ég bara í bunkann en fór strax og setti mér í alveg troðfullan skalla og fékk mér alvöru bökket. Fötuna lét ég bara standa á gólfinu, ég meina, hver átti að sjá hana? Ég varð náttúrulega alveg eip freðinn, fékk mér kók í glas, nokkrar smákökur á disk og fór að horfa á Simpsons þætti, ég hlýt að hafa sofnað, því að ég vaknaði við að Heiða kom inn og það var alveg runnið af mér, hún gekk frá öllu draslinu og gaf mér Malt í gleri og eitthvað svoleiðis dótarí, um leið og hún sá fötuna varð hún alveg vitlaus, ekki reið, hún fór strax í álpappírinn og tróð sér líka í skalla, ég fékk mér líka meira, þetta fór alvarlega með hausinn á mér, ég byrjaði bara að klæða mig úr fötunum og fór út á nærbuxunum og sat bara í rigningunni og lét mér líða vel, Heiða kom líka út bara á nærfötunum, alveg helfreðin eins og ég og við fórum að skiptast á ævisögum, Heiða var búin að lifa sæmilegasta lífi, átti heima í Los Angeles meðan að mamma hennar var með einhverjum svörtum hermanni, hún bjó í South Central sem er örugglega mun hættulegra hverfi en neðra Breiðholtið, þar sem ég hef alltaf búið, svo var einhver annar kall sem mamma hennar var með sem var tattúverari, hann var að dunda sér við að kenna Heiðu að tattúvera, hún er með allar græjurnar hérna í bústaðnum, geðveikt, ætli ég nái að plata hana til að tattúa mig. Mamma hennar Heiðu er greinilega mesta slött ever, hún byrjaði með kallinum sem hún er með núna fyrir þremur árum, eða þegar Heiða var fimmtán. Ég hafði aðeins öðruvísi sögu að segja henni, mamma og pabbi hafa alltaf verið saman, nema þegar þau fóru í fýlu þegar ég var sex ára og voru ekki saman í þrjár vikur, ég sagði henni hvað hafði komið fyrir pabba þegar hann var úti á sjó, og líka þegar ég sparkaði í punginn á skólastjóranum þegar ég var ellefu ára, ég var tekinn inn til skólastjórans í Breiðholtsskóla, fyrir eitthvað sem ég gerði alls ekki, en mér var alltaf kennt um allt sem gerðist í skólanum, hann ætlaði eitthvað að tuða í mér og sennilega að berja mig líka, hann stóð beint fyrir framan mig og bretti upp ermarnar á skirtunni sinni, ég ætlaði ekkert að láta þetta fíbbl slá mig, svo ég sparkaði bara í punginn á honum, ég var reyndar rekinn úr skólanum í fimm vikur, pabbi var mjög stoltur af mér, en mamma reyndi bara að veiða upp úr mér hvort ég væri útundan í skólanum. Ég var algjört vandræðabarn, ég braust inní sjoppuna þegar ég var tólf ára, ég og Eiki höfðum einhver tíu sígarettukarton upp úr því, við gáfum það næstum því allt til Magga, eldri bróðir Eika, og vina hans, eftir það hafa þeir alltaf verið til staðar fyrir okkur ef það er eitthvað vesen í gangi, en við Eiki skiptum einu kartoni á milli okkar, fimm pakkar á mann, það var þá sem við byrjuðum að reykja, djöfull man ég hvað ég hóstaði og það leið næstum því yfir mig af nikótín rössi, ég reykti fimm sígarettur til að reyna að fá sama rössið aftur, sama kvöld duttum við í það með Magga og vinum hans, við í sjöunda bekk að djúsa með tíundabekkjar krökkum, öllum fannst við endalaust fyndnir og hlóu sig vitlausa, við ætluðum ekkert að vera fyndnir, en vorum það örugglega. Við vorum búin að sitja úti í endalausan tíma að kjafta þegar við ákváðum að það væri best að fara að þurrka sér og fara að elda eitthvað að éta.
Ég ákvað að hringja heim í hverfi, ekki til Eika, hringja í Krissa, ég fékk Heiðu til að tala fyrir mig ef Krissi mindi ekki svara, það gæti einhver þekkt röddina mína, hann var heima og brá greinilega svoldið að heyra í mér í símanum “Hvar ertu eiginlega maður?” spurði hann eiginlega strax “Það er algjört kjallaramál, er eitthvað í gangi uppi í hverfi?” spurði ég hann bara, “Já, vá maður, löggan er búin að fara í alla stigaganga í bökkunum, öll kjallaraherbergin að leita að þér, svo eru alltaf rassíur á öll dópistabælin hérna líka, það væri þér fyrir bestu að láta ekki sjá þig hérna alveg strax” sagði hann, ég fattaði allt í einu að mér vantaði pínu pening “Hei, þú ert með internet banka er það ekki?” spurði ég “Jújú, af hverju?” “Æi, sko, málið er að ég er orðinn soldið blankur og…” sagði ég, Krissi leyfði mér ekki að klára “Ekkert mál, ég á alveg feitan pening, ég legg bara svona, fimmtán þúsund inn hjá þér, ókey?” ég varð ekkert smá feginn og gaf honum upp reiknings númerið hjá mér, en hann fékk ekki að vita hvar ég var, það fær enginn að vita það, ég og Heiða eigum eftir að vera hér í sæmilegan tíma, hún notaði tækifærið og hringdi í TalHólfið sitt, mamma hennar var eitthvað að bulla inn á það, að hún mætti ekki vera of lengi og eitthvað svoleiðis bull, hún hringdi heim til sín og sagðist ætla að vera fyrir norðan þangað til seint í ágúst, kæmi kanski heim fyrr. Geðveikt, ég og hún að tóka og ríða í endalausan tíma. Eftir að við vorum búin að éta fullt af pulsum sýndi Heiða mér fullt af myndum sem hún var búin að teikna, allar geðveikt flottar, hún ætlaði að taka og tattúvera mig snöggvast, ég sá mynd af Tasmanian Devil sem er alltaf í Looney Tunes, ég vildi fá hann fyrir neðan magann, ég kom mér fyrir í sófanum með pakka af sígarettum á borðinu og að glápa á Friends í sjónvarpinu, djöfull var þetta samt sárt, og hún var soldið lengi með þetta, þurfti alltaf að skipta um liti og svoleiðis, samt tók þetta ekki nema einn Friends þátt, hún setti plast yfir þetta og benti mér að setja AD krem á þetta þegar ég vaknaði, svo tók hún fram einhverja aðra græju sem hún var með í bílnum, það var götunar græja, ekki til að gata eyru, heldur til að setja pinna í fólk, hún var eitthvað að fikta við þetta með vinkonu sinni, hún gerði þrjú göt í mig, eitt í tunguna, eitt í neðri vörina svo í hægri augabrúnina, á einu kvöldi var maður orðinn allur gataður og tattúveraður, hún ætlaði að tattúa mig meira á morgun, gaman að því.

Laugardagur 29. Júní
Þessa nóttina dreymdi mig dreka. Alveg milljón risastóra dreka sem voru að elta mig út um allt, ég var ekki lengur hestur, heldur flóðhestur og gat ekkert hlaupið, rétt gat lullast áfram, þeir náðu mér samt ekki strax, en þegar að þeir náðu mér skáru þeir upp á mér magann og innyflin láku niður um allt saman og þeir fóru að éta innan úr mér þá vaknaði ég. Klukkan var orðin eitt og Heiða löngu vöknuð, ég fór fram á klósett og tók plastið af mér og bar krem á tattúið, það sveið svolítið en ég var samt alveg hrikalega stoltur af mér. Heiða var alveg hreint skítafreðin og var að horfa á Ren and Stimpy, þetta eru einhverjar þær bestu teiknimyndir sem ég hef á ævinni séð, en samt er South Park alltaf best, ef þú hefur aldrei heyrt um South Park eða hefur aldrei séð það, legðu þá bókina frá þér núna og skjóttu þig.
Mér finnst samt svolítið skrýtið hvernig málin hafa þróast, það er ekki svo langt síðan að ég prófaði hass í fyrsta skiptið, núna reyki ég slatta á dag, ég prófaði að kóla nokkrum dögum seinna, svo drap ég mann, ég er ekki ennþá búinn að átta mig á því. Ég man þetta svona í bútum, við hlupum að Wunderbar, börðum Jens aðeins, svo var ég allt í einu búinn að skera upp á honum hálsinn, hann lést víst samstundis, ef eitthvað er að marka það sem maður heyrir í fréttunum, annars er það ekkert skrýtið, það spíttis blóð út um allt, fötin mín voru útötuð í blóði og viðbjóði. Ég er samt ekki að meika þetta lengur, mér langar bara í bæinn og gefa mig fram, það er verið að bösta alla í bökkunum og allir þar teknir og yfirheyrðir fyrir að vera með sígarettu í lúkunum fyrir framan sjoppuna. Ég nenni þessu varla lengur þó að við Heiða lifum ágætis lífi hér, ég ætla að vera hérna alla vega í viku í viðbót, hún er búin að teikna fullt af myndum sem henni langar að tattúa á mig.
Heiða sá að það lá eitthvað á mér, ég sagði samt ekki neitt, fór bara að mökka og hún byrjaði að gera mynd á hendina á mér, geðveikt flott mynd samt, þetta er svona risastór miðalda hermaður, hann nær frá axlarsininni og niður á úlnlið, hún er samt bara svört, enginn litur, samt tók hún eiginlega allan daginn, við vorum bara með lónið tilbúið á borðinu og ég sat bara og horfði á Friends, Ross og Rachel eru sikk, alltaf að hætta saman og grenja og vesen. Síðan horfðum við líka á klámmynd, Deep Throat, einhver sú allra mesta steipa sem ég veit um, fjallar um konu sem er alltaf verið að ríða, við erum að tala um allan daginn, alltaf nýjir gaurar að riðlast á henni og hún getur bara ekki fengið það, hún fer til læknis og hann segir að hún sé með snípinn í hálsinum, svo fer hún að totta lækninn og fer svo að totta alla svo hún geti loksins fengið það. Þetta var samt ágætis tilbreyting að horfa á klámmynd en ekki alltaf þessa þætti.
Klukkan er tíu um kvöld, ég er alveg helaumur í öllum handleggnum, en samt kominn með býsna flotta mynd, meira að segja tvær sama daginn, hún skellti sér á að tattúvera útlínurnar af hausnum á Bob Marley á bakið á mér, slatta stórt og tók ágætis tíma, hún ætlar að fylla hana á morgun, svo líka að gera mynd af Che Guevara á kálfinn á mér, svo verður þetta látið gott heita, komið alveg nóg af þessu.
Við erum ekkert búin að ríða síðan að við komum í bústaðinn, soldið skrýtið miðað við að við gerðum varla annað meðan við vorum að keyra hingað, ég er samt farinn að spá í hvort að ég sé ekki bara að fresta því óumflýjanlega, ég ætla að hringja aftur heim í hverfið á eftir, ég nenni varla lengur að vera að fela mig einhversstaðar úti í rassgati, ekkert að gera hér annað en að reykja sig alveg snarvitlausan. “Meikaru að færa þig aðeins?” spurði ég Heiðu, djöfull hljómar samt allt geðveikt fáránlega þegar maður er skakkur. “Hva, ertu að fara eitthvert?” spurði hún til baka, “Bara að hringja, tékka á liðinu í bökkunum”, “Ókey”. Ætli maður hringi ekki bara aftur í Krissa, “did…did……did…did…Halló” fohohock, þetta er mamma hans Krissa “Já, er Kristófer heima?” “Já, hver er þetta?” Goddamn it, hver á ég að segjast vera? “Þetta er Kalli, við vorum saman í bekk” “Já hæ, bíddu aðeins” Djöfull var ég heppinn að hún fattaði ekki hver ég er, “Já?” Krissi kominn “Krissi, þetta er Helgi” “Blassaður maður, hva, er eitthvað að?” hann sándaði endalaust stressaður “Nei, það er allt í bjútí hér, þarna, er eitthvað að frétta?” “Já fokk maður! Allt liðið hans Jens ætlar að koma í bakkana á morgun til að drepa Eika og Magga, þeir verða eitthvað um 100 eða meira!” “Ha?” “Það verða geðveik slagsmál annað kvöld, í mjóddinni!” “Vá, ég verð að koma, ég læt ykkur ekki slást fyrir mig án þess að vera á staðnum. Hvað erum við margir?” “Ég veit það ekki alveg, allavega allir í bökkunum, ég er að tala um að strákarnir í sjöunda bekk ætla að koma, skiluru? Svo er náttlega endalaust úr kópavoginum, svo veit maður ekki alveg hvað mætir úr seljunum eða fellunum, þú veist alveg að Breiðholtið bara fokkin KANN EKKI að standa saman, en samt veit mar ekki, þetta er alveg, þúst, once in a lifetime!” “Helduru að löggan viti af þessu?” “Ég efast um það mar, annas væru þeir búnir að taka mig” svo flissaði hann eins og asni “Já mar, en ég er allavegana á leiðinni, ætlaru út á eftir?” “Já þokkalega, við erum allir að fara til Þóru, fá sér í nettann” “Já, hvenar kemuru heim?” “Ég veit það ekki alveg, ég er náttlega bara í kjallaranum, hvað ertu að spá?” “Ég er á leiðinni, verð kominn fyrir hádegi, verð bara að fá að sofa” “Cool maður, það eru allir farnir að sjá þig sem fokkin Guð hérna, á ég að versla eitthvað fyrir þig?” “Já mar, bara fullt af kóla og hraða, djöfull er ég samt hræddur maður” “Þú þarft ekkert að vera hræddur maður, við stútum þeim” “Það er ekki málið mar, ég er búinn að vera að dreyma fokkt up drauma, ég held að ég deyji annað kvöld” “Nei mar, komdu bara, þetta reddast allt” “Jábbs, en ég ætla að taka draslið mitt saman, verð að leggja af stað” “Sé þið á morgun” “Já bæ” Ég lagði á og settist niður, ég er alveg að fara að missa það, ég meika þetta ekki, ég er fokkin sextán ára og ég er að fara að deyja, það er ekki séns að ég lifi þetta af, ég hrundi niður í gólfið og fór að grenja, hvað hef ég komið mér í? Ég hef ekki upplifað neitt ennþá, og ég á einn sólarhring eftir í þessu lífi,hvað á mamma eftir að hugsa? Ég verð að skrifa þeim bréf, þó að þau geti oft verið algjörir bjánir þá elska ég þau samt, og ég elska Stellu líka, ég verð að skrifa henni líka. Ég kallaði á Heiðu, við verðum að fara að leggja í hann. Hún varð hálf fegin og ég skil það alveg, hún er samt búin að vera rosalega góð við mig.


Jæja… þá er bara einn sólarhringur eftir (í sögunni) …. hvað er ykkur að finnast um þetta so far?