Hún hljóp heim og hringdi í bestu vinkonu sína Tinu. Tina var svört stelpa, mjög furðuleg, hún trúði hiklaust á allt dularfullt. Upprisingu manna og ásókn drauga, hvað sem er. Bara U name it. En Tina kom til hennar á methraða. “hvað, hvað! Hvað er um að vera!?” spítti Tina út úr sér. “eingannn æsing það eina sem að gerðist var” (hækkar röddina) “ AÐ ÉG ER DEFENETLY ÁSÓTT AF ILLUM ÖNDUM!” um leið og hún líkur við orðið hringir dyrabjallan. Stúlkurnar tvær öskra af alefli. “hvað ef þetta er hann?” spyr Kolla í skelfingu sinni. “Engar áhyggjur, kondu bara með smá blessað vatn og kross. Ekkert mál!” segir Tina í ró sinni. “ Hvað í andskotanum. Helduru að þetta sé kirkja!?” Kolla hreinlega spítir orðunum út úr sér.”nei” allt í einu missir Tina stjórn á sér og öskrar “hvað ef við deyum nú hérna!?”. Allt í einu er barið mjög kröftulega á hurðina. Þær ganga að hurðinni og opna, AAAAaaaaaaa….þær verða skelfingu lostnar og hlaupa inn í íbúðina.Hvað var í dyrunum? “eigum við að þora?” spyr Kolla. “okey”. Þær trítla að hurðinni. 2ohh við erum svo miklir hálfvitar þetta er bara maður frá póstinum” segir Kolla, vonsvikin á svip yfir því að hafa ekki lent í brjálæðislegu hrekkjavöku ævintýri.”ég var sko aldrey hrædd” segir Tina með hæðnistón í röddinni.”ohh, jú víst” hreitti Kolla út úr sér. Allt í einu öskrar sendillinn sem að stendur enn í dyrunum og horfir á þær “VILJIÐI HALDA KJAFTI! ÉG ER AÐ REYNA AÐ siNNA STARFi MÍNU!”. Aldrey á ævinni höfðu stelpurnar verið eins móðgaðar, þær gláptu á hann, hann hafði gjörsamlega gleymst í öllu fátinu.Kolla reif af honum pakkann og kvittaði á blað með stöfunum K.A.J. kolbrún Anna Jónsdóttir. Þær fóru inn í eldhús og rifu utan af pakkanum.”ÁIIIIIII!” öskraði kolla allt í einu. “ÉG skar mig!” Tina horfði á hana og sagði “ þú ert bara að djóka í mér!” Kolla horfði fíld á hana og sagði “ já það er alveg satt en sjáðu.” Hún dró uppúr pakkanum þráðbeitta exi. “WOW” sagði Tina sem starði á exina og Gapti. “WOW?…WOW!?!?…er það allt sem þú getur sagt Þegar verið er að senda Vopn inná heimilið? Ekki hef ég pantað þetta og ekki mamma! Og allra síst pabbi. Ekki nema þeir séu með heimsendingarþjónustu í líkhúsinu!…bara hérna…(breitir röddin svo hún verður dýpri)já ég ættla að panta eitt stikki exi. Sendu hana bara heim til mín, hún kemst til skila á endanum!..HVAÐ HELDURU!?..HUH?” Kolla var orðn mjög æst og var greinilega í miklu uppnámi! “Kanski er eitthvað fleyra í pakkanum, kanski stendur eitthvað hversendi þetta!?” sagði Tina, þó að hún vissi að það voru littlar líkur á því. En það var nú alltaf hægt að gá.Kolla teygði sig niður í umslagið. Jú þarna var eitthvað. Kolla las upphátt. “ Til Kollu frá vini þínum Axar-Jóni” Kolla rak upp undrunarsvip. “ég þekki engann Axar-Jón!” sagði Kolla í hálfum hljóðum. “Við skulum bíða þangað til að mamma þín kemur heim.Semsagt eftir korter. Er hún ekki búin á vaktinni klukkan tvö?” spurði Tina.Það sást í augunum á henni að helst vildi hún að Axar_Jón kæmi askvaðandi inn um dyrnar og reyndi að drepa þær, það yrði sko ævintýr! “Já við skulum gera það!” sagði Kolla sem að var nýbúin að taka örvæntingarsvipinn af smettinu á sér!

ég ákvað að hafa þetta stutt svo að þetta verði meira spennó!næsti kafli verður vonandi frábær líka!