Hann hét Jóhannes og hann var búnað vera fastur uppá efri hæðinni núna í 27 ár. Það eina sem ahnn átti var einn vinur. Þessi vinur var ekki bara vinur heldur líka uppsretta lífsins þarna á efri hæðinni, vinurinn var blóm. Blómið kallaði Jóhannes oftast Herbert eða bara Hebba.

En það gerðist einn daginn að Jóhannes vakanði, honum leið hálf skrýngielga og hugsaði; þetta er dagur framkvæmda, framkvæmda sem eiga eftir að færa mig á hærra plan, jafnvel lægra. Jóhannes þá og steig í fæturnar, hann uppgötvaði þá að hann hafði ekki stígið í fæturnar frá því á Eiðum 64'. En nóg um það, hann hóf þennan dag ekkert ósvipaðan öðrum, hann talaði aðeins við Hebba og þeir fengu sé vatnsopa. Því næst stóð Jóhannes upp og mælti; Herbert í dag sigrum við heimin, við ætlum inní eldhús. Jóhannes stóð á lappir og tók Herbert í kjöltu sína, þeir röltu í róleg heitum inní eldhús og fóru að baka kattarkökur og fleira lostæti. Þeir voru allan daginn að gera kökur og borða þær, jafnvel að smyrja þær. Mikil gleði var nú í loftinu og þeir heyrðu í fuglunum fyrir utan syngja og kettina synda í lækjunum. Eftir að hafa borðað allt frá hveiti súrmjólkurkökum yfir í hinar margfrægu kattarfyllingakjúklingum myndskrettum með lögfræðingu fóru Herbert og Jóhannes að sofa og sváfu besta svefni sem um getur í sögu vestrænnar menningar.

Daginn eftir vaknaði Jóhannes og fattaði að hann hafði farið dagavillt, dagurinn í gær var ekki dagurinn mikli, það var dagurinn í dag. Hann byrjaði allavega að far inn í eldhús eins og hann hafði gert alla daga síðustu 27 árin. Hann hóf að baða sig í vaskinum eins og alvöru herramaður á Sautjándu öld og söng strumpadiskinn tvisvar á meðan hann baðaði sig. Þegar hann var búinn að því ætlaði hann inní svefnherbergi og vað þá litið til vinstri, þá var stigi þar. Hann Jóhannes okakr reyndi að ná andanum en réð sér ekki af fögnuði og greip í tösku og flengdi vegginn allsvakalega. Hann labbaði hægum skrefum í átt að stiganum með Herbert í hendinni. Hann gekk að fyrsta þrepinu og steig varlega á það, Herbert meikaði ekki spennuna svo það leið yfir hann. Hann gekk þungum skrefum niður tröppurnar og andanði ótt og títt. Loks var hann komin niður, þegar hann kom niður blasti við honum þetta fallega borð. Hann gekk að því með Herbert í hendinni og sagði; hér er fallegt borð fyrir þig, þið getið orðið góðir vinir því nú þarfnast ég þín ekki lengur. Með þessum orðum skildust þeir félagar að og Jóhannes fór út á lífið og endaði útúrkókaður á Astro sama dag og hann komst út. Hann var dæmdur í 27 ára fangelsi og lést þar.

Þarna sjáum við hvað við getum verið ómeðvituð um umhverfi okkar og næst þegar þið eruð að deyja úr stressi í okkar þjóðfelagi, stoppið í pínu stund og hugsið um hvað við getum gert. Hvað við getum gert til að búa til betra ísland og sjá hvað möguleika við höfum. Sjáum hvað við getum gert til að láta komandi kynslóðir lifa í sátt og samlyndi. Vonandi gerum við ekki sömu mistök og Jóhannes gerði.

En af Herberti er það að frétta að hann fékk plötusamning hjá murder inc og leikur í fjölda auglýsinga vestanhafs. Hann og borðið eru nú góðir vinir og skipa þeir ásamt öðrum rapp dúettinn G-6.