Ástæðan fyrir því að ég skrifa þessa grein er sú að ég er í skóla (Menntaskólanum á Akureyri) með undarlegt skólaár. Við sem sagt byrjum í skólanum um miðjan september, förum í próf í janúar og ljúkum námi í kringum 10. júní. Vægast sagt afbrigðilegt skólaár, sennilega leifar frá því þegar allir nemendur þurftu að vera heima um réttirnar ;) En já, vegna þess hve prófin eru seint fara jólin hjá mörgum í endalaust prófstress og lærdóm, í stað þess að eiga róleg jól með fjölskyldu og vinum, eða a.m.k. hjá þeim sem eru á náttúrufræðibraut…

Náttúrufræðibraut í Menntaskólanum á Akureyri er púl. Ófáir gefast upp á leiðinni, þeir fara í VMA, hætta hreinlega í skóla eða jú, fara á félagsfræðibraut. Og hvað gera þeir þar? Jú ekki rassgat í 3 ár og útskrifast svo með alveg hreint ágætis einkunn. Ég get nefnt ófá dæmi um fólk á félagsfræðibr. sem hefur ekkert fyrir hlutunum. Félagsfræðinemar þurfa aldrei að opna skólabækur utan skólatíma (sumir þeirra eiga gjarnan ekki bækurnar), og ef þeir þurfa þess, þá er það oftast til að vinna plakat, svo kannski skrifa þeir eina og eina ritgerð við og við (ósjaldan fengin “að láni” frá gömlum nemendum…) en annars gera þeir ekki rassgat! Vinkona mín sem skipti yfir á félagsfræði frá náttúrufræði vegna þess hve önnum kafin hún er á skíðum. Hún hefur nú eytt nánast öllum vetrinum utanlands en er samt ekki í neinni fallhættu, en hún væri dauðadæmd á náttúrfræðibraut… Það eru ófá dæmi um nemendur sem eru að falla í öðru hverju fagi á náttúrufræðibraut skipti yfir á félagsfræði, vinni enn minni vinnu en þeir voru vanir, og nái samt öllu. Er þetta sanngjarnt?

Svo við tökum nú skýrasta dæmið um muninn á félagsfræðibraut og náttúrufræðibraut í Menntaskólanum á Akureyri, Dátinn á fimmtudagskvöldum. Þá er bjórinn ódýr og nemendur hópast á staðinn, og hvað sér maður? Jú, ALLA félagsfræðideildina eins og hún leggur sig, og svo hörðustu gaurana af náttúrufræðibraut, sem þó eru líklega að fara að gjalda fyrir þessa mætingu með falli í stærðfræði 503… Félagsfræðinemendur sem hafa verið fullir nánast allar helgar vetrarins og gott betur en það eru í hæsta lagi að fara að falla í þýsku, yay.