Pottþétt útaf hóprunki….er það ekki krakkar?

Well, þetta er bara skemmtilegra fólk en venjulegt fólk. Byrjaði í þessu útaf fólkinu og félagskapnum…og fólkið og félagskapurinn hélt mér inní þessu. Svo er bara einfaldlega alltaf skemmtilegt að skreppa í útilegu uppúr þurru eða skjótast til útlandi og uppfræða útlendinginn um hvað við eigum í miklum vandræðum með mörgæsirnar hérna heima á Íslandi.

Afhverju ákvaðst þú að fara ekki í skátana? Of kúl?

Ég byrjaði í skátunum í 4.bekk, bara útaf því mig langaði það. Engin svona sérstök ástæða. Man ekki alveg hvenær skátarnir hættu hérna þar sem ég bý, en´eg sakna þess samt rosalega..

Ég byrjaði í skátunum þegar ég flutti heim til Íslands frá útlöndum. Ég þekkti engan í skólanum en svo fór ég í skátana og kynntist fullt af frábærum krökkum og þau eru ennþá vinir mínir í dag.

Held að ég sé skáti aðallega út af fólkinu. Það sem maður gerir í skátunum, útilífið og reynslan sem maður öðlast, stuðla einfaldlega að því að móta þroskað og sjálfstætt fólk með góða samvinnuhæfni. Þannig fólk er alltaf skemmtilegt að umgangast. Svo það er aðallega fólkið en einnig reynslan sem heldur manni í skátastarfinu. Og svo þarf maður auðvitað að endurgjalda greiðan með því að gefa öðrum kost á að upplifa það sem maður sjálfur upplifði sem krakki og þar kemur foringjastarfið inn.

Skátastarf er svona pottþétt leið til þess að verða að hressum og sjálfstæðum einstaklingi, ef þú tekur almennilega þátt. ;P

Bætt við 17. desember 2006 - 23:08
Svo við minnumst ekki á bókaða atvinnumöguleika öll sumur.

Veit það ekki.

því það er kúl í meira lagi

útaf öllum sætu stelpunum sem eru í skátunum. Enda veður maður í kvennfólki í skátastarfinu :D

mig var búið að dreyma um það í nokkur ár þangað til ég mátti það loksins, en það var útivistin sem heillaði mig

Skemtilegasta og myndarlegasta fólk í heimi! =)

Bætt við 18. desember 2006 - 20:57
Hópsunkið er svo stór bónus..

hæ ég heiti Ottó og ég er skátafíkill,

þetta byrjaði allt með einum fundi þegar ég var 9 ára en þá þótti þetta töff og ég var knúin til þess að mæta aftur og aftur. áður en ég vissi af var ég orðin táningur og vitið menn, þetta þótti ekki töff lengur en þá var ég orðin of sokkinn í skátaheimin til þess að geta snúið aftur…það leið ekki að löngu þar til ég var farin að sinna harðari foringjastöðum og í dag er ég bara tveim skrefum frá botninum/toppinum, skátahöfðingjanum, en það verður bara að bíða betri tíma en þegar sá tími kemur þá skal ég svara spurninguni afhverju varð ég skátahöfðingi…


annar vill ég bara óska öllum gleðilegra skátajóla.

kv. Ottó