mig langar svo að verða ástfanginn :( ég reyni allt til að verða það.. er eitthvað að mér eða? Var svo brjálaðslega hrifin af gaur í 6 og 7 bekk og elskaði hann svo mikið.. síðan rofnaði sambandið og ég er orðin svo feimin þannig að ég þori ekkert að tala.. það er nákvææmlega enginn sem ég er ástfanginn í.. ekki einu sinni að pæla í einhverjum.. ég elska tilfininguna að verða ástfanginn.. Maður fær svona fiðrildi í magan.. ooo hvað þetta er ósanngjarnt!!
Afhverju þarf ég að vera svona feimin?? :(