Ég var að labba niður gilið á Akureyri um daginn og ég horfði á snjóinn falla allt í kringum mig og ég hugsaði með mér hvað gæti gert þetta augnablik fullkomið…

Hamborgari í einni hendi og Pizza í hinni.. nei

Svarti maðurinn og mamma hans… nei

Já ég veit einhver sem getur haldið í höndina á mér og gengið án þess að segja neitt

er þetta of mikils mælst.. nei ég held ekki
af hverju þarf þetta alltaf að vera svona mikið mál að ná sér í einhverja dömu.. ég bara spyr.. þetta er oftast þannig með mig að ef ég verð hrifinn af einhverri þá kolfell ég fyrir henni.

Þetta er mikið mál finnst mér.. ég er orðinn býsna þreyttur á þessu getur einhver hjálpað mér…


og ég vill ekki fá nein lásí komment ok það á bara ekki við hérna