pæliði í hvernig lífið væri ef ástin væri ekki til staðar það væri mjög kalt og vélmennalegt..

ég er bara með svona smá pælingar í gangi ég er komin heim á ný og verð heima (hjá mömmu) í viku
síðan á að fara að lappa eitthvað upp á sambandið ef það er eitthvað samband enn….

ég er í smá svona þunglyndiskasti..
mér finnst lífið ömurlegt..
ég efast um að það sé til guð eða eitthvað æðra ..
Mig langar til að ég veit ekki hvað gera eitthvað..
er bara ekki alveg viss hvað

ég veit ekki hvað er að það er eins og lífið mitt sé sápuópera eða eitthvað um leið og einhver átt er í hamingju þá klúðrast það right in my face…
ég þoli þetta ekki!!

ég vil hamingju og vera ánægð… en þetta fxxxxxx allt upp hjá mér (afsakið orðalagið)

núna vill hann að við reynum að eignast barn eða réttara sagt ef ég vil samband þá barn….
ég er ekki tilbúin í það
Þá er ég örugglega bara ekki tilbúin í þetta samband á ný
æææææææææææææææææææææææææææææææææææææææææ ég veit það ekki….
Af hverju er ekki svona ég veit ekki einhver sem tekur (erfiðar)ákvarðanir fyrir mann

ég er að íhuga að hætta í skóla…..
já eða “taka sér frí frá skóla” eins og sagt er..
og fara að vinna
ég ætla samt ekki að flytja úr bænum
bara flytja mig um set.. held ég
æ ég veit ekki neittt
kveðja
Kristel