Himinn og rætur, gufuðu upp, vonin fór frá mér, allt er þurrt. Blíðu fékk ég forðum, í blóma lífsins, en vonin fór frá mér, veröldin mér brást. Ást þín mig gladdi, mitt hjarta ómaði, uns vonin fór frá mér, þín ást þornaði. Skýin hafa farið en samt er engin sól því vonin er farin og framtíðin með.