Frostrós Ég sé ókunnugt fólk brosa, hlæja og skemmta sér Ég heyri glaðlegan söng í fjarska ókunnugt lag og ég skil ekki orðin Ég sé strá standa upp úr snjónum stolt yfir að hafa ekki bugast af þunganum Ég sé spegilmynd mína á frosnu vatninu leggst á ísinn og langar til að hverfa Eins og einmana frostrós á kaldri rúðu