Í sambandi við útivistartímann þá sagði mamma okkur alltaf að koma inn kl. eitthvað ákveðið(man ekki hvenær(langtímaminnið bilað)) en ef við vorum í fótbolta, körfu, einakrónu eða eitthvað þá fórum við vanalega bara og spurðum hvort við mættum vera lengur, svona korter til hálftíma og þá sagði hún vanalega “og ekki mín. lengur en korter/hálftíma” en mergur málsins er að við vorum aðeins glaðari við að fá að vera lengur. :) En í sambandi við morgunmat þá geturðu bara sagt að hún geti verið...