Ég er sjálf móðir og skil því öll þessi sjónarmið sem hafa komið fram. Ég vil líka taka fram að ég er ekki nema 23ára og hef því ekki gleymt hvernig ég var sem barn og allir hinur í kringum mig. Það hefur margt breyst en samt ekki svo. Ég hef alveg setið og hlustað á ömmu segja sögur af prakkarastrikum krakkanna í hverfinu í gamladaga og þau voru sko engin smásmíð! Hendandi drullukökum í þvottinn hjá nágrannakonunni og fleira í þeim dúr. Ég verð hinsvegar að segja að ég gerði aldrei neitt...